Os pobos bárbaros (nome de orixe onomatopeico) viñan facendo incursións na península dende o s. II, pero é a comezos do s. V cando a través dos Pirineos penetran unha serie de pobos xermánicos coa intención de conquistar terras para asentarse: son os suevos, vándalos, alanos; posteriormente os godos e visigodos (en principio mandados por Roma para poñer orde, acabaron por facerse co poder).

Aos suevos debémoslles palabras como o topónimo Suevos. Outras palabras con esta procedencia poden ser: laverca, brétema, broa, feltro, lobio.

lobio: 1. Parra pequena, combarro. 2. Conxunto de follas de parra. .

Laverca

A outros pobos xermánicos debemos os seguintes elementos:

Moitos antropónimos e patronímicos:

Álvaro, Adolfo, Afonso, Luís, Carlos, Elvira, Fernando, Froilán, Galindo, Ramiro e apelidos: Alvar+Ici: ÁLVAREZ.

Léxico referente á guerra e aos costumes:

agasallar

helmo

estaca

espía

roupa

Topónimos rematados en:

- ar: Gondomar, Tosar...

- mil: Samil, Castromil...

- ende: Ricosende, Ermisende...

- monde/mundi: Baamonde, Taramundi...

- riz: Guitiriz, Sabarís...

- ufe/ulfe: Gondulfe...

- xil: Faxilde...

- outros: Suevos, Godos, Valdegodos, A Gudiña...

Outro léxico:

boroa	escuma	pouta	tripa	espeto	gañar
rico	rifar	roubar	roupa	branca	roca
espertar	estaca	gardar	sopa	xabón	gris

O característico desta lingua é o artigo AL-; as palabras que non o levan é qporque o l sufriu asimilación (alzait>aceite), ou porque a palabra foi tomada da lingua escrita. As palabras de orixe árabe son moitas, referidas maiormente aos saberes nos que os árabes estaban moi avanzados:

Expresións e interxeccións:

oxalá

¡ala!

de balde

Administración:

alcaide

alcalde

alférez

Construción:

albanel alfeizar

alcázar andamio

alicerce azulexo

azotea tabique

Topónimos:

A Almuzara

A Mezquita

Agricultura e gandería:

aceite acequia

albeite alcatraz

berenxena cenoria

maquía nora

tarefa arroz

Ciencia:

 

alquimia auxe

álxebra alquitara

cénit nadir

cifra alambique

logaritmo algorismo

xarope alcol

Outras:

acibeche alcoba	adival argola	alfaia arroba	alelí alfinete	alfil alfareiro
almofada albornoz	azucena almibre	cirolas rabel	gandulo zoco	tarefa acicate

Algunhas palabras de uso medieval desapareceron ao seren substituídas pola forma latina: alfaiate>xastre; alfaxeme>barbeiro. Outras perviven con cambio de significado: albeite (médico: veterinario).  Algunhas palabras proceden de calcos semánticos: infans (neno)>fillo do rei, novas> suceso, fazaña.