(de ferver: lat. fervere). Caída de auga desde certa altura provocada polo desnivel existente na canle dun río; cachoeira, cachón, cadoiro, callón, cachoeira, cachofeiro, freixa, pincheira, ruxida, ruxidoira, salto, seimeira. Cast.: cascada, Fr.: cascade, In.: waterfall.

(lat. fracta: frangere: romper). 1. Corte ou depresión no terreo. 2. Valgada, barranco. 3. Corremento de terras provocado pola chuvia ou outra circunstancia.

(lat. fraga, pl. de fragum<fragosus “fragoso”). 1. Terreo con todo tipo de árbores nacidas espontaneamente e mato espeso. 2. Penedía ou crebada fragosa. 3. Pedra dura e enterrada cuxa superficie asoma.

(do célt. Ganda “pendente rochosa”). Terreo, areoso, húmido e pouco produtivo. Estragado, que non dá froito.

Lugar onde abrolla a auga, nun terreo.

Insua: (lat. insula). Pequena illa no curso dun río. Cast. ínsula.

(lat. altariu(m): altus). 1. Pequena elevación do terreo, illada e de pouca extensión que domina un certo terreo chan. SIN. cerro, cómaro, comareiro, cómbaro, cuíña, lomba, outarelo. 2. Pedra ou rocha de dimensións considerables, xeralmente de forma arredondada, que sobresae na terra. Cast.: otero, colina; Fr.: colline, In.: hill.

(de pedra). Lugar cheo de pedras; lareiro, pedral, pedregueira, pedreira.

(de pena). Pedra grande que sobresae da superficie da terra ou do mar; pena.