(de coio) Lugar onde abundan os coios (pedra dura e pequena, particularmente a que está arredondeada e lisa pola erosión). Sin. coído, croial.

(o aberto; célt. *kauno "rocha"). Rocha, especialmente a que sobresae da superficie do mar. Sin. pena, penedo, rocha.

It. scoglio. Rocha da tona da auga, perigosa para a navegación. Sin. baixío, arrecife.

Lat. aestuari(m). Zona do litoral na que desemboca unha corrente de auga e queda inundada durante a preamar. Sin. estuario.

Lat. *faralione(m). Rocha alta e illada que sobresae no mar.

Lat. vg. foce(m). Lugar onde desemboca un río. Sin, desembocadura, embocadura.

Lat *fornia= fornix "bóveda" ou furnus "forno". Cavidade grande, natural, feita nas penas e rochas pola erosión, especialmente a producida polo mar. Sin. caverna, espenuca, gruta.