A historia do tío avó Santiago

Se superaches os tres niveis do xogo e te atreves co cuarto, axiña has coñecer o que lle aconteceu a Santiago. Así chegarás a rematar con éxito o xogo.

Para ir descubrindo o que falta, necesitarás lembrar información dos niveis previos do xogo, desmostrar dotes de investigación e presumir da competencia léxica adquirida.

1º capítulo

1: Termo complementario de "morte". 2: Lugar onde se esconde algo. 3: Venda ilegal de produtos, especialmente, despois da Guerra Civil española. 4: Coseu con puntadas longas. 5: Terreo plantado de vides. 6: Vehículo tradicional de tracción animal. 7: Sinónimo de "arestora". 8. Palabra homónima. 9: Antónimo de "desembarcou". 10: Antónimo de "mala".

Dadas as circunstancias, a Espazos (1): JXUwMDJlJXUwMDFmJXUwMDBkJXUwMDA1 (1) de Santiago corría perigo. Cumpría actuar sen demora. O pai sacou dun Espazos (2): (2) o diñeiro que fora conseguindo do Espazos (3): (3) do mineral, descoseu o forro da manga dunha chaqueta do fillo, Espazos (4): (4) os billetes ben estirados e volveuna coser. Unha noite, sen despedirse de Estevo, Santiago abandonou a pé a súa casa, a súa aldea. Para el, o mundo remataba en Buxán, a aldea na que tiñan as Espazos (5): (5). Cando o viño estaba feito, saían no Espazos (6): (6) aínda de noite, chegaban á hora do xantar, cargaban e estaban de volta no Muíño Vello xa de noite. Espazos (7): (7) víase obrigado a ampliar horizontes á forza.

Santiago camiñou de noite e procurou pasar desapercibido de día ata chegar á Espazos (8): (8) de tren, que vía por primeira vez. A partir de aí foron moitas as cousas que viu e fixo por primeira vez. A distancia entre o mozo que saiu ás présas unha noite da casa de seu pai e o home que Espazos (9): (9) en Vigo cara a América tres meses despois só se pode medir en horas de angustia, medo e afouteza. Por fortuna, deu con Espazos (10): JXUwMDNhJXUwMDBkJXUwMDBl (10) xente que lle axudou a comezar unha nova vida.

Habilitar JavaScript

2º capítulo

1: Parente (nivel 1) 2: Hipónimo de "correspondencia". 3: Profesión: Persoa que ensina. 4: Profesión: Persoa que se ocupa de sacar gume aos utensilios. 5: Colectivo de pai e nai. 6: Mamífero carnívoro da familia dos cánidos, tamén coñecido como "golpe". 7: Enorme extensión de auga salgada. 8: Ser abstracto, dotadode diferentes atributos segundo as diversas relixións.

En canto tivo oportunidade, Santiago intentou contactar co seu pai e seu Espazos (1): (1) Estevo. Sabedor de que a correspondencia era intervida e de que unha Espazos (2): (2) de México non pasaría desapercibida, pensou no Espazos (3): (3), bo home, ao que lle fixo chegar unha mensaxe cifrada por medio dun coñecido, un Espazos (4): (4) que probara sorte na emigración. Volvía para facerse cargo da súa irmá impedida, que ficaba soa tra-la morte dos Espazos (5): JXUwMDI4JXUwMDExJXUwMDA4JXUwMDFh (5). Pensou moito a mensaxe para que, en caso de que caese nas mans equivocadas, non comprometera a ninguén. O bo do Espazos (6): (3) adoitaba chamarlle, cando era escolante, co nome eufemístico do Espazos (7): (6), “Xatentendo”, así que abrigaba a esperanza de que axiña se decatara de quen lle enviaba a mensaxe. Era esta:

Dígalle a quen sabe que estou ben, alén Espazos (8): JXUwMDM1JXUwMDBjJXUwMDEz (7). Logo mandarei por eles, se Espazos (9): JXUwMDFjJXUwMDIxJXUwMDEwJXUwMDA2 (8) quere.

Xamentende

Habilitar JavaScript

3º capítulo

1: Antónimo de "lembrou". 2: "Aparecera" con prefixo negativo. 3: "Disconforme", pero con dúas palabras. 4: Peza circular característica dun oficio. 5: Son agudo feito ao pasar o aire entre os labios case pechados ou por un instrumento cunha abertura estreita. 6: Instrumento para cortar que está constituído por dúas pezas cun só gume, unidas en forma de aspa por un eixe, arredor do cal xiran ao seren accionadas. 7: Abertura na parede para deixar entrar o aire e a luz, xeralmente cerrada con vidros. 8: Instrumento que produce un son agudo ao poñelo nos labios e soprar. 9: Deu golpes con cotelos. 10: Termo recíproco de "emisores".

O afiador non Espazos (1): (1) o recado, mais non puido cumprilo.O mestre Espazos (2): (2), así lle dixeran. Certo día, Espazos (3): (3) coa información, levou a Espazos (4): JXUwMDJhJXUwMDFkJXUwMDBiJXUwMDA1 (4) diante da que fora a casa do mestre. Ao seu Espazos (5): (5), os veciños fóronse achegando para levarlle coitelos e Espazos (6): (6). A casa tiña unha Espazos (7): (7) aberta, pero ninguén acudía ao engado do Espazos (8): (8). Agardou a verse só e achegouse á porta da casa coa excusa de pedir un vaso de auga. Espazos (9): (9) con delicadeza, pois non quería chamar a atención doutros veciños. Non tardou en saír unha muller que, amablemente, convidouno a pasar e sentar mentres lle servía auga dun cántaro. Despois de beber, atreveuse a preguntarlle polo mestre. Da breve conversa mantida, o afiador perdeu a esperanza de entregar a mensaxe. A muller, esposa do mestre, relatoulle como o sacaran á forza da casa. Non volvera ter noticias del, e xa pasara máis dun ano daquela fatídica noite.

Non quixo aumentar a preocupación da muller contándolle o que alí o levara. O cifrado da mensaxe non facía doado identificar os Espazos (10): (10), pero o normal é que Santiago quixera informar á súa familia. Tería que pensar como facelo.

Habilitar JavaScript

Último capítulo

1: Períodos de tempo nos que se divide o ano. 2: Acción de fuxir. 3: Xerundio de enganar. 4: (palabra popular, en plural) Aquilo que unha persoa di como verdadeiro sabendo que non o é. 5: Sinónimo popular de "noiva". 6: Símbolo químico: Ag. 7: Palabra semiculta, variante de "dolor". 8: Prefixo negativo+ raíz (xusto)+ sufixo. 9: Entrado en anos: Prefixo+raíz + sufixo -ado. 10: Antónimo de "forte".

O pai de Santiago levou como puido non ter información sobre o seu fillo. Os primeiros Espazos (1): (1) foron os peores. Despois, a falta de malas noticias parecíalle indicativo do éxito da Espazos (2): (2). Intentaba manter á marxe o fillo pequeno, e íao Espazos (3): (3) con pequenas Espazos (4): (4) e fantasías. Tardou en recuperarse do día no que a Espazos (5): JXUwMDM1JXUwMDAyJXUwMDE1JXUwMDFi (5) de Santiago veuse despedir del, pois marchaba a Francia, onde lle saíra traballo. Ademais, devolveulle un colgante de Espazos (6): (6) , cunha pedra azul, que Santiago lle regalara.

Foi na feira de Santo Tirso cando se achegou a el un afiador que, con discreción, lle contou o que fora de seu fillo. A alegría das boas novas mitigaba dificilmente a Espazos (7): JXUwMDNjJXUwMDBiJXUwMDFk (7) da ausencia e a carraxe pola Espazos (8): (8) que a provocara. Durante anos esperou en balde unha nova mensaxe, unha comunicación.

Espazos (9): (9) polos traballos e a pena, uns meses antes de morrer, soubo que o carteiro de Leira, o que levaba toda a vida repartindo a cabalo o correo polas aldeas da súa contorna, fora detido por utilizar as cartas como combustible para a cociña de leña. Na súa casa atoparon sacas e sacas de correo estragado.

Hai cousas que un corazón Espazos (10): (10) non pode resistir...

Habilitar JavaScript