Amelia, como me gusta presumir de riqueza lingüística, aquí che deixo algunha mostra de refráns, cantares e frases feitas sobre oficios e profesións.

De labradores: Quen moito enfeixa, pouco ata. // En San Xoán, a fouce na man.// Quen pra sementar é mesquiño non precisa fouciño.// Maio pardo e san Xoán claro, prepara, labrador, o carro.//Polo san Mateo vendima a reo.// Onde vai a fouce vai o mango.

De mariñeiros: Coñécese o mariñeiro cando vén a tempestade.//Mariñeiro que dorme peixes non colle.//Gaivotas á terra, mariñeiro á merda.//Pescador de cana, come máis do que gana.//Xornada de mar non é de envexar.

De carpinteiros: No minguante de xaneiro corta o teu madeiro.//Machada de carpinteiro: non a queiras por ningún diñeiro.

De costureiras e xastres: Costureira sen dedal, cose pouco e cose mal.// A conta do pano aprende o xastre.//O que non vai nas mangas vai nas faldras.// Agulla, xastre e dedal: dancho todo por un real.

Outros: O gaiteiro pago nunca ben toca.//Non te burles dun oleiro, que da terra fai diñeiro.//O albardeiro fai da palla diñeiro.

Xoana mentres día non debana.// Isto din os obreiros de Matías: “pasen as noites e veñan os días”.//Moitos oficios ten Pericón e ningún bon.//Sogra, avogado e doutor, canto máis lonxe, mellor.//O mestre cirola, non sabía ler e puxo escola.//O comerciante e o porco só se sabe o que ten despois de morto.

En xaneiro mete obreiro, mellor no último que no primeiro.

Auga en outono non lle convén ó xornaleiro nin ó seu dono

Máis vale maña que forza.

Na terra do meu home o que non traballa non come.

Gardar que comer e non qué facer.

O traballo do neno é pouco, e quen o despreza un louco.

Non hai pan sen afán.

En cama molida non se goberna vida.

Canta máis présa, máis vagar.

Mentres capo, non asubío.

A cada terra seu uso, a cada roca seu fuso.

As cousas ben feitas, ben parecen, e o que as fai algo merece.

Costureira, pan na criba, tecelana, no tear; zapateiro, o pote cheo; xastre, tixola no lar.	Non te cases cun ferreiro, que cho queiman as chispiñas; cásate cun cacharreiro, que che fai moitas taciñas.
Non te cases cun oleiro, que é moi malo de lavar, cásate cun mariñeiro, que vén lavado do mar.	Zapateiro, oficio porco; xastre,moi camanduleiro; non te cases, miña filla, cun porquiño dun oleiro.
Os de Buño son oleiros, os de Tallo, serradores, os de Pazos, carreteiros, os de Padrón, labradores.	Os de Malpica son pescos, os de Buño son oleiros, os de Noia, zapateiros, e os de Coruña, larpeiros

Traballar para o conde.	Traballar de balde
Ter cara de ferreiro	Ter cara de mal humor
Saír ao ollo do muíño	Obter o resultado que un proxectara
Mollar a palleta/a subela	Beber
Ser mais agarrado cás uñas dun martelo	Ser aforrón
Amosar as ferraduras	Dar couces
Dar unha xeira	Traballar moito e arreo
Traballar de guicha	Traballar so pola comida
Andar como unha debandeira	Custar moito esforzo
Falar máis ca un avogado /ou ca un barbeiro	Falar moito

Amelia, en clase de informática aprendimos a crear este tipo de exercicios. Non me puiden resistir a preparar uns para ti.

1- Sinónimos

2- Descobre o profesional

3- Quen fai?

4- Ferramentas de carpinteiro

5- Oficios na toponimia

6- Fraseoloxía