Amelia, observa que che poño tamén os sinónimos que coñezo das palabras (sin.) e equivalencias noutras linguas: castelán (cast.), francés (fr.), inglés (In.)… para que che axude a recoñecelas e tamén a ver que as linguas agrúpanse en familias. A nosa forma parte das linguas románicas, pois procede, en boa parte, do latín

(Prunus spinosa). Árbore pequena de folla caduca e pólas e talo espiñentos. Flores hermafroditas de cor branca e froitos coma ameixas pequenas, de cor azul escura ou negra. Chámanse abruños ou bruños e son de sabor amargo. Con eles fanse marmeladas e licores (caso do patxarán de Euskadi e Navarra). Sin.: abruñeiro, bruñeiro, espiño, ameixeira brava. Cast.: endrino, Fr.: prunellier, In.: sloe-tree.

(Ilex aquifolium). De follas duras e espiñentas ("aquifolium" do latín acus-uus: "agulla") e característicos froitos que maduran en inverno e serven de alimento aos paxaros. Mide de 2 a 10 m. Adoita formar grupos. De madeira dura, compacta, flexible e resistente. Atópase dende os 600 m. de altitude. Os seus froitos serven de alimento a moitas aves durante o inverno. Especie protexida. Sin.:xardón. Cast.: acebo, Fr.: houx, In.: holly tree.

Amelia, cada ano, polo teu aniversario, plantamos unha árbore na finca. Cando cumpriches os cinco anos, plantamos o teu acivro. Lémbralo? Agardo que, cando falte eu, non perdas os bos costumes…

(Alnus glutinosa) árbore frondosa que chega aos 20 m. de altura. Florece no inverno e madura no outono. Os froitos son pequenos e teñen dúas ás que facilitan a súa dispersión polo vento. Acódese a el para repoboar chans pobres e enchoupados como as brañas, xa que fixa o nitróxeno. Ten un papel importante tamén na conservación dos sistemas fluviais. A súa madeira emprégase para facer zocas, madreñas, etc. Sin. Amieiro, umieiro, aveneiro. Cast.: aliso, Fr.: alisier, In.:alder tree.

(Betula celtiberica). Árbore que ten afinidade pola luz e polos solos ricos en auga. Aguanta ben o frío e rexenérase con facilidade despois do lume (pirófita). A casca é tipicamente abrancazada e as follas son caducas con forma de corazón. O seu pole causa moitas alerxias. A madeira é densa e branda e emprégase para facer zocas, trinches, apeiros de labranza... Sin.: bidueira, bido, abedugo. Cast. Abedul, Fr.: le bouleau, In.: birch.

(lat. Buxu(m)) Arbusto da familia buxáceas (Buxus sempervirens), de talos ergueitos e ramudos, follas coriáceas e persistentes, e pequenas flores axilares; de lento crecemento. A súa madeira é moi dura, polo que é moi aprezada para a construción de instrumentos musicais e outros obxectos, como a "buxaina". Cast.: boj, Fr.: buis, In.: boxtree.

As buxainas ou peóns adoitan facerse de madeira de buxo.