A perspectiva aérea é un recurso pictórico baseado na observación da realidade. Tenta recrear a incidencia dos contextos mudables como distancias, luz ou fenómenos atmosféricos na representación do espazo, especialmente en paisaxes.

A perspectiva aérea válese do progresivo desenfoque dos contornos, esvaecendo as liñas, atenuando os claroscuros e incrementando os tons azuis das formas máis alonxadas do primeiro plano.

O estudo da perspectiva aérea naceu no Renacemento ao mesmo tempo que o estudo da perspectiva lineal, da man de artistas como Leonardo da Vinci, famoso polos seus esfumados. Pero xa antes, a escola flamenga (imaxe 1),  e posteriormente venecianos, barrocos (imaxe 2) ou séculos máis tarde, os impresionistas (imaxe 3), empregárona e perfeccionárona.

Imaxe 1

Imaxe 2

Imaxe 3