Detalle da fachada da igrexa do mosteiro de San Xulián de Samos (Lugo). Neoclásico, século XVIII — María Villarino. *Éntase nas columnas dóricas* (CC BY-SA)

Definición

Éntase: engrosamento convexo da parte central do fuste dunha columna para corrixir a percepción óptica de adelgazamento cóncavo. Deste xeito da sensación de rectitude. En xeral, é o engrosamento a media altura do fuste da columna, por este motivo ou outro.

Lectura facilitada

Apoio visual

Explicación

Deverin (1902). Monumento aos Xirondinos, Burdeos, Francia — Fernando Díaz. *Columna conmemorativa con éntase* (CC BY-SA)

O éntase emprégase dna arquitectura grega clásica na busca da harmonía visual xunto a outros recursos, como a curvatura do entaboamento e da estilóbata.

A colocación do engrosamento no fuste foi variando nas distintas ordes clásicas. Por exemplo, na orde dórica, sitúase a unha terza do fuste (imaxe 1).

O uso do éntase é común en estilos arquitectónicos posteriores que toman como modelo o estilo clásico, como o Románico (imaxe 2) ou o Barroco (imaxe 3).

(Arte grega, século V a.C.). Templo "Hefesteion", ágora de Atenas — Fernando Díaz. *Éntase nas columnas dun templo grego* (CC BY-NC-SA)

(Románico, séculos XI-XII). Claustro, mosteiro de Santo Domingo, Silos, Soria. — Fernando Díaz. *Éntase en columnas románicas* (CC BY-SA)

Bernini, Gian Lorenzo (1668). Columnata da basílica de San Pedro, O Vaticano — Fernando Díaz. *Éntase nunha columnata barroca de orde dórica* (CC BY-SA)