Contrafortes no exterior da capela de San Alberte de San Breixo de Parga, Guitiriz (Lugo). Gótico, século XIV — María VIllarrino. *Exterior de muro con perpiaños con contrafortes* (CC BY-SA)

Definición

Contraforte: engrosamento no muro, normalmente cara o exterior, usado para transmitir as cargas transversais á cimentación e reforzar o paramento. Os contrafortes permiten ó muro resistir os empuxes das bóvedas. Chámase tamén estribo.

Lectura facilitada

Apoio visual

Explicación

(século XV) vista de contraforte, igrexa de Santa María da Atalaia, Laxe, A Coruña — Fernando Díaz. *Contrafortes nunha igrexa do século XV* (CC BY-SA)

Xunto ó piar e á columna, o contraforte é un dos principais elementos arquitectónicos de sustentación nunha edificación. Coñécense dende tempos antigos sendo característicos da arquitectura románica e gótica.

Nas obras de enxeñería romana (pontes, acuedutos, represas,..) xa se empregan contrafortes, máis non vinculados a construccións a dúas augas abovedadas.

Na arte visigoda úsanse os contrafortes como reforzo do muro (imaxe 1) aparecendo na arquitectura asturiana un sistema de empuxes que se corresponden no interior cos arcos de faixa da bóveda de canón . Este sistema despois xeralizarase no románico (imaxe 2).

Nas construccións de grande altura do Gótico, os contrafortes afástanse do muro e reciben o peso das bóvedas por medio dos arcobotantes (imaxe 3).

Vista exterior da igrexa visigótica de San Juan de Baños (Palencia). Arte visigótica, século VII — Fernando Díaz. *Contrafortes nunha igrexa visigótica* (CC BY-SA)

Contrafortes románicos no exterior da igrexa do mosteiro de San Pedro de Moissac (Francia). Románico-gótico, século XI — Fernando Díaz. *Contrafortes románicos recollendo o empuxe dos arcos de faixa* (CC BY-SA)

Vista do exterior do sistema de elementos sustentantes da catedral de San Pedro de Troyes. Gótico, século XII — Fernando Díaz. *Contrafortes recollendo o empuxe dos arcobotantes nunha catedral gótica* (CC BY-SA)