Métopa

Lareu, Domingo (1864, Neoclásico) Detalle do exterior, Liceo Casino, Pontevedra — María Villarino. *Entaboamento de esquema clásico dórico con relevos de decoración tipográfica nas métopas* (CC BY-SA)

Definición

Métopa: espazo que media entre dous tríglifos no friso clásico de orde dórica. Xeralmente é cadrado e se decora con relevos (con rosas, bucranios, escenas ...) ou simplemente con policromía. Pode ser de pedra ou terracota segundo o material do entaboamento.

Lectura facilitada

Apoio visual

Explicación

María Villarino. *Esquema da orde dórica* (CC BY-SA)

A orixe das métopas atopámola nos templos gregos do período arcaico. No espazo baixo a cornixa asomaban as cabezas das trabes de madeira que descansaban sobre o arquitrabe. O espazo cadrado entre esas cabezas orixina a métopa (imaxe 1).

Os estilos artísticos baseados na arte clásica empregan o friso con métopas e tríglifos . No Renacemento (imaxe 2) e Barroco interpretouse e adaptouse este elemento arquitectónico.

Tamén se lle pode chamar métopa ó espazo entre os canzorros baixo a cornixa (imaxe 3).

(Arte grega, século V a.C.). Templo "Hefesteion", ágora de Atenas — Fernando Díaz. *Métopas nun templo grego de orde dórica* (CC BY-SA)

(Século XVI) Portada da igrexa de Santa María de Aguas Vivas, Hervás, Cáceres — Fernando Díaz. *Métopas nunha portada renacentista* (CC BY-SA)

(Século XVIII) Catedral de Nimes, Francia — Fernando Díaz. *Espazo decorado entre os canzorros a xeito de métopas* (CC BY-SA)

Licenciado baixo a Licenza Creative Commons Recoñecemento Compartir igual 4.0