Experimento aleatorio
Un experimento aleatorio é un proceso que, ao realizarse baixo as mesmas condicións, pode dar lugar a varios resultados posibles, sen poder determinar con exactitude cal ocorrerá.
Espazo mostral
O espazo mostral, denotado por
Exemplos
- + Lanzamento dunha moeda
-
Cando lanzamos unha moeda, hai dous posibles resultados: que saia cara
ou que saia cruz . O espazo mostral deste experimento sería . - + Lanzamento dun dado
-
Se lanzamos un dado de seis caras, os posibles resultados son obter un 1, un 2, un 3, un 4, un 5 ou un 6. Polo tanto, o espazo mostral é
. - + Extracción dunha carta dunha baralla
-
Ao sacar unha carta dunha baralla española de 40 cartas, hai 40 posibles resultados, cada un correspondente a unha carta específica da baralla. O espazo mostral sería
, onde "O" representa os ouros, "C" as copas, "E" as espadas, e "B" os bastos, e cada número representa o valor da carta.
Suceso aleatorio
Un suceso aleatorio é calquera conxunto de resultados posibles dun experimento aleatorio.
Os sucesos poden clasificarse en varios tipos, dependendo das súas características e da relación entre eles.
Tipos de sucesos
- Suceso elemental é un resultado particular que pode ocorrer nun experimento aleatorio.
- + Exemplo
-
Ao lanzar un dado convencional, obter un "3" é un suceso elemental.
- Suceso composto é a combinación de dous ou máis sucesos elementais.
- + Exemplo
-
Ao lanzar un dado convencional, obter un "3" ou un "5" é un suceso composto.
- Suceso seguro é aquel que ocorrerá sempre nun experimento aleatorio.
- + Exemplo
-
Obter un número do 1 ao 6 ao lanzar un dado convencional.
- Suceso imposible é aquel que non pode ocorrer baixo ningunha circunstancia no contexto do experimento aleatorio.
- + Exemplo
-
Obter un "7" ao lanzar un dado convencional.
Notación de sucesos
- Suceso seguro: denótase pola letra
ou pola letra - Suceso imposible: denótase polo símbolo do conxunto vacío,
- O resto de sucesos denótanse con letras maiúsculas:
, , ... - Un suceso pode determinarse de dúas maneiras:
- Por extensión: enumerando os elementos que contén, entre chaves e separados por comas.
- Por comprensión: dando, entrecomillada, unha propiedade que cumpren os seus elementos.
- Por extensión: enumerando os elementos que contén, entre chaves e separados por comas.
Unha colección ou enumeración exhaustiva é aquela na que todos os casos ou elementos posibles foron tomados en conta.