A morfoloxía grega é o estudo das formas das palabras no idioma grego. Dúas das características máis importantes da morfoloxía grega son a declinación e a conxugación.

A declinación é o conxunto de formas que pode tomar unha palabra para expresar diferentes funcións gramaticais. No grego clásico, as palabras declinables (como os substantivos, os adxectivos e os pronomes) varían en caso, número e xénero. Os casos no grego clásico son: nominativo, vocativo, acusativo, xenitivo, e dativo.

Por exemplo, a palabra grega para “cavalo” é “ἵππος” (hippos). Aquí tes algunhas das súas formas declinadas:

• Nominativo singular: ἵππος
• Acusativo singular: ἵππον  
• Genitivo singular: ἵππου
• Dativo singular: ἵππῳ 

A conxugación é o conxunto de formas que pode tomar un verbo para expresar diferentes tempos, modos, voces, números e persoas. No grego clásico, os verbos poden ser temáticos ou atemáticos. Os verbos temáticos son aqueles que teñen un tema (unha vogal que se sitúa entre o lexema e a desinencia), mentres que os verbos atemáticos non o teñen.

Por exemplo, o verbo grego para “eu solto” é “λύω”. Aquí tes algunhas das súas formas conxugadas:

Presente: λύω 
Pasado : ἔλυσα 
Futuro: λύσω 

As palabras invariables son aquelas que non cambian a súa forma, como as preposicións, as conxuncións e as adverbios.