As prácticas relixiosas da Grecia clásica formaban un tecido complexo de rituais, festas, oráculos e cultos mistéricos que reflectían a profunda conexión dos gregos antigos co divino, na crenza de que os deuses influían en todos os aspectos da vida humana e natural, polo que o culto e o respecto aos deuses eran fundamentais para asegurar o seu favor e evitar a súa ira. Os rituais relixiosos gregos eran numerosos e variados, incluíndo sacrificios de animais, libacións (ofrendas líquidas) e preces. Estes actos eran realizados tanto en contextos públicos como privados, e podían ser parte de celebracións festivas ou actos de adoración máis íntimos dentro do fogar.

O Oráculo de Delfos ocupaba un lugar especial dentro das prácticas relixiosas gregas. Situado no monte Parnaso, era considerado o centro do mundo (omphalos) e albergaba á Pitia, unha sacerdotisa que servía como intermediaria entre os deuses e os homes. Xente de toda Grecia acudía ao oráculo en busca de consellos e predicións sobre unha ampla variedade de temas, desde asuntos persoais ata decisións políticas importantes.

Dentro do ámbito das festas relixiosas, os chamados festivais xogaban un papel crucial na vida relixiosa grega. Estas celebracións podían honrar a un deus específico ou conmemorar un evento mítico, e eran ocasións para grandes reunións sociais que incluían competicións atléticas, representacións teatrais e banquetes comunitarios. Exemplos destas festas inclúen as Panateneas, en honra a Atenea, e os Xogos Olímpicos, dedicados a Zeus.

Ademais, os cultos mistéricos ofrecían unha dimensión máis persoal e íntima da relixión grega. Estes cultos, como os Misterios Eleusinos dedicados a Deméter e Perséfone, prometían aos seus iniciados coñecementos secretos e unha esperanza de vida máis alá da morte. A natureza exacta destas prácticas e crenzas é, en gran medida, un misterio para nós, xa que os seus detalles eran gardados con gran segredo polos participantes.