1.  Ἀθηνᾶ διδάσκει τὴν αἰτίαν τῆς ἀρετῆς
   
   
2. Ὁ ἀλεκτρυών κράζει ἐν τῷ χειμῶνι
   
   
3. Ἡ εἰκών τῆς θεοῦ φέρει φῶς καὶ ζωήν
   
   
4. Ἡ ἀρετή παρέχει εὐδαιμονίαν καὶ ἡσυχίαν
   
   
5. Τὸ φῶς τοῦ ἡλίου λάμπει ἐν τῷ οὐρανῷ καὶ φωτίζει τὴν γῆν
   
   
6. Τὰ πολλὰ ἔργα τοῦ κόσμου ἐστί διὰ τὴν ἀνδρείαν καὶ τὴν δουλείαν
   
   
7. Ὁ πολίτης τοῦ δήμου κατοικεῖ παρὰ τὴν ἀγορὰν καὶ προσεύχεται (roga) τῷ θεῷ
   
   
8. Ἐν τῇ ἀγορᾷ ἱερὰ τοῖς Ὀλυμπίοις θεοῖς ἐστίν
   
   
9. τίνι τῶν γερόντων δεῖπνον παρέσχες, ὦ δοῦλε;
   
   
10. τί ἐστι τὸ τοῦ γίγαντος ὄνομα;" λέγει ὁ διδάσκαλος
    
    
11. ἔστι δοῦλός τις ἐν τῷ ἱερῷ.

Na primeira unidade contamos que os gregos recibiron as letras dos fenicios. A este respecto di Herodoto:

Καὶ τὰ τῶν σημείων ὀνόματα τοῖς Φοινικίοις ὀνόμασιν ὅμοιά ἐστιν. Χρήσιμα εἰσὶ τὰ γράμματα εἰς τὰ τῶν ἐμπόρων καὶ νομοθετῶν καὶ ποιητῶν ἔργα. Καὶ ἡ τῶν νομισμάτων χρεία πολλῷ ἤδη χρόνῳ πρὸ τῆς Σόλωνος νομοθεσίας πρὸς τοὺς Ἕλληνας ἥκει. Αἴτιοι δὲ τῶν νομισμάτων οἱ Λυδοὶ εἶναι ὁ Ἡρόδοτος λέγει. Τούτῳ οὖν τῷ τρόπῳ αὔξεται (aumenta) ἡ τε ἐμπορία καὶ ἡ εὐδαιμονία τῶν πολιτῶν καὶ ἐν τῇ Ἑλλάδι καὶ ἐν ταῖς πλείσταις ἀποικίαις. Πολῖταί τινες οὖν, οἳ (que) πολλὰ χρήματα συνάγουσιν, ἐν ξέναις χώραις πολλοὺς δούλους διὰ τὸ ἔτι πλέον ἔχειν (para ter aínda máis) ἐπιζητοῦσιν. Οὗτοι ἐν τε τοῖς πλουσίων γεωργῶν ἀγροῖς καὶ ἐν τοῖς μετάλλοις ἐργάζονται (traballan). Δοῦλοι δὲ τῶν κυρίων κτήματα εἰσίν οὐδὲ αὐτοῖς νόστου ἐλπίς ἐστιν.