O sentido desta sección vén dado polo significado orixinal da propia palabra introdución. Provén dun verbo latino introducere, que significa conducir ou levar cara ao interior dalgunha cousa, que é precisamente a función que ten que realizar a introdución: levar á audiencia cara ás reviravoltas do noso traballo ofrecéndolle un camiño fácil para facelo, que consiste en ir en grao sumo xeral e sinxelo, até o máis detallado e máis difícil de percibir.
Trátase de establecer na introdución as cousas que é necesario coñecer para que a nosa audiencia entenda o que imos dicir. Por tanto, debemos en primeiro lugar contextualizar o noso traballo; é dicir, situalo nun marco xeral que guíe correctamente ao lector.
Si facemos un traballo sobre o papel do Minotauro na arte e a nosa audiencia son os nosos compañeiros ou o propio profesor, debemos indicar que imos falar sobre mitoloxía, dar unha explicación breve e entendible sobre o que trata esta disciplina. Ademais, debemos ofrecer polo menos as ideas craves sobre a historia do Minotauro, de forma que cando expliquemos os detalles da nosa investigación, os nosos lectores saiban a que nos referimos en xeral, e non sentan perdidos sen saber de que estamos a falar.
Unha vez que establecemos o contexto da nosa investigación, podemos xa dar unha breve contestación ás seguintes preguntas, que nos serven como guía para a realización da introdución:
- En que aspectos dese apartado xeral centrámonos nós?
- Por que eliximos eses aspectos precisamente?
- Como nos organizamos para levar a cabo o traballo?
- Onde investigamos, cales foron nosas fontes?
- A que conclusións ou resultados chegamos?
É importante que as respostas que deas a estas preguntas sexan breves, pois o seu desenvolvemento completo pertence a outras seccións do traballo, e alí terás espazo para explicarche en detalle. Na introdución só exponse o máis importante, aquilo que debamos ou queiramos destacar.
É aconsellable redactar a introdución ao noso traballo só despois de terminar todo o seu procedemento; é dicir, a introdución é xeralmente o último que se escribe do documento que recolle o noso traballo, porque só nese momento temos xa unha idea completa e finalizada do que se realizou, e por tanto, podemos recoller o máis importante na introdución; si redactásemola antes de recoller os froitos do noso traballo, teriamos que modificala posteriormente para adaptala ao resultado final que realmente obteriamos, que case sempre, por non dicir sempre, é diferente ao resultado inicialmente previsto.
Outra maneira posible de dar contido á introdución é seguir o índice final do traballo e tratar os puntos máis importantes, limitando o espazo de dous ou tres parágrafos, como máximo, para cada un deles. Desta forma, teremos tamén a seguridade de que non se nos queda nada importante no tinteiro.