A literatura polo camiño dos cantares
Exercicios
1
Identifica os recursos estilísticos dos seguintes versos:
2
Localiza os recursos estilísticos resaltados nos seguintes versos:
3
Escribe a palabra que sexa necesaria para que se produza unha anáfora entre o primeiro e o terceiro verso.
4
Rosalía de Castro, neste poema de Cantares Gallegos (1863), emprega moitos recursos de repetición. Cal dos seguintes non encontramos neste poema? anadiplose, anáfora, asíndeto, epanadiplose, paralelismo e polisíndeto.
Adios rios, adios fontes,
adios regatos pequenos,
adios vista dos meus ollos
non sei cando nos veremos.
Miña terra, miña terra,
terra donde m' eu criei,
hortiña que quero tanto,
figueiriñas que prantei.
Prados, rios, arboredas,
pinares que move o vento,
paxariños piadores,
casiña do meu contento.
Muiño dos castañares,
noites craras de luar,
campaniñas trimbadoras
da igrexiña do lugar.
Amoriñas das silveiras
qu'eu lle dab' ó meu amor,
camiñiños antr' ó millo,
adios para sempr' adios!
Adios groria! adios contento!
deixo á casa onde nacin,
deixo á aldea que conozo,
por un mundo que non vin!
Deixo amigos por estraños,
deixo a veiga polo mar,
deixo, en fin, canto ben quero...
¡Quen puidera non deixar!...
Mais son prob' e mal pecado,
a miña terra n' é miña,
qu' hastra lle dán de prestado
a beira por que camiña
o que naceu desdichado.
Téñovos pois que deixar,
hortiña que tanto amei,
fogueiriña dó meu lár,
arboriños que prantei,
fontiña do cabañar.
Adios, adios que me vou,
herbiñas do camposanto,
donde meu pai s' enterrou,
herbiñas que biquei tanto,
terriña que nos criou.
Adios Virxe da Asunción,
branca como un serafín;
lévovos no corazón:
Pedídelle a Dios por min,
miña Virxe da Asunción.
Xa se oien lonxe, máis lonxe.
cada balada é un dolor;
voume soio, sin arrimo...
¡Miña terra, ¡adios!, ¡adios!
Adios tamén, queridiña...
Adios por sempre quizais!...
Dígoch' este adios chorando
desd' á beiriña do mar.
Non m' olvides, queridiña,
si morro de soidás...
tantas legoas mar adentro...
¡Miña casiña! meu lar!
5- No sono do cuco novo
Identifica os recursos estilísticos da forma resaltados en negriña neste poema de Álvaro Cunqueiro.
6
Observa este recurso que emprega o poeta Noriega Varela neste poema:
¡Nin rosiñas brancas, nin claveles roxos!
Eu venero as froliñas dos toxos.
Dos toxales as tenues froliñas,
que sorríen, a medo, entre espiñas.
Entre espiñas que o ceio agasalla
con diamánte-las noites que orballa.
¡Oh do ermo o preciado tesouro!:
as froliñas dos toxos son de ouro.
De ouro vello son, mai, as froliñas
dos bravos toxales, ¡das devociós miñas!...