Rómulo atopouse con que a súa xente era demasiado escasa. Polo tanto, estableceu no outeiro Capitolino un asilo ou santuario no que os homicidas e os escravos fuxitivos puidesen refuxiarse. A cidade encheuse así de homes, pero faltaban mulleres. Entón Rómulo tratou de establecer tratados coas tribos veciñas, co fin de obter o connubio ou dereito de matrimonio legal cos seus cidadáns; pero as súas ofertas foron tratadas con desprezo e resolveu obter pola forza o que non podía gañar cos seus rogos.
No cuarto mes despois da fundación da cidade, proclamou que se ían celebrar xogos en honra dun deus chamado Consus, e convidou os seus veciños latinos e sabinos á festa. Como non sospeitaban ningunha traizón, acudiron en masa coas súas mulleres e fillos. Os mozos romanos abalanzáronse sobre os seus invitados e leváronse ás mulleres solteiras.
A antiga lenda contaba que trinta virxes sabinas foron capturadas deste xeito e convertéronse nas esposas dos seus violadores. Os pais das mulleres volveron á casa e preparáronse para a vinganza. Os habitantes de tres das cidades latinas levantáronse en armas e foron derrotados sucesivamente polos romanos. Por último, o rei sabino, Tito Tacio, avanzou cun poderoso exército contra Roma. As súas forzas eran tan grandes que Rómulo, incapaz de resistir no campo, viuse obrigado a retirarse á cidade. Previamente tiña fortificado e gornecido a cima do Capitolino. Pero Tarpeia, a filla do comandante da fortaleza, prometeu entregarlles o outeiro se lle daban os adornos que levaban no brazo esquerdo, uns preciosos brazaletes de ouro. A súa oferta foi aceptada: pola noite abriu unha porta e deixou entrar ao inimigo; pero cando reclamou a súa recompensa, lanzáronlle os escudos que levaban nos seus brazos esquerdos, e así a esmagaron ata a morte. A súa tumba mostrábase en tempos posteriores como exemplo de castigo á traizón e a súa memoria foi preservada no propio nome da roca Tarpeia, desde a cal despenaban en Roma aos traidores.
Ao día seguinte, os romanos tentaron recuperar o outeiro. Librouse unha longa e desesperada batalla no val entre o Palatino e o Capitolio. Nun momento dado, os romanos foron conducidos diante do inimigo e xa parecía todo perdido pola gran superioridade numérica dos atacantes, cando Rómulo fixo un voto nun templo a Xúpiter Stator. Entón os romanos armáronse de valor e volveron ao combate. Ao final, cando ambas as partes estaban esgotadas pola loita, as mulleres sabinas rogaron aos seus maridos e pais que se reconciliasen. O seu rogo foi escoitado e os dous pobos non só fixeron a paz, senón que acordaron formar unha soa nación. Os romanos continuaron vivindo no Palatino baixo o seu rei Rómulo, mentres que os sabinos construíron unha nova cidade nos outeiros do Capitolio e do Quirinal, onde viviron baixo o seu rei Tito Tacio.
