A observación do ceo nocturno é fundamentalmente unha cuestión de paciencia e constancia. Paciencia, porque ao principio veremos moi poucas cousas e porque en Galicia as nubes e o vento dificultan a observación (os telescopios astronómicos móvense moito co vento e fan difícil a observación. Por outro lado, a constancia é imprescindible para ir pouco a pouco aumentando a nosa capacidade para distinguir as constelacións. Temos que saír moitos días para afirmar o aprendido e localizar novos obxectos terrestres.

 

Que necesitamos para ver estrelas? A verdade é que só cos ollos podemos ver moitas cousas. Incluso algúns satélites de Xúpiter son visibles a simple vista nun día bo e con boa vista. Pero é certo que hai ferramentas que axudan:

• Stellarium. Antes de saír a ver estrelas é interesante que botemos un ollo a este programa para saber que obxectos son visibles ese día no ceo. O programa Stellarium, de libre descarga, resulta moi fácil de empregar e permítenos localizar planetas, cometas ou constelacións.

• Prismáticos. Son unha axuda para ver algunhas galaxias e constelacións pequenas como as Pléyades. Moitísimo coidado con mirar a Lúa cos prismáticos, pode producir danos irreparables nos ollos.

• Telescopios. Non é unha boa idea para empezar, pero si que pode ser interesante se mantemos a afección. Hai dous tipos principais de telescopios: refractores e reflectores. En calquera deles é importante que teñan montura ecuatorial porque nos facilita o seguimento das estrelas no ceo. Os máis asequibles, e máis que suficiente para ver planetas e constelacións, son os refractores. Os reflectores son máis caros e complicados de manexar pero permiten ver obxectos do ceo profundo con facilidade. É moi, moi importante comprar un filtro para as lentes se queremos mirar cara á Lúa. É unha experiencia inesquecible e por iso debemos coidar os ollos. Os filtros son unhas lentes moi sinxelas que actúan a modo de gafas de sol astronómicas. Nunca miredes á Lúa sen filtros, podedes quedar cegos. Con filtros podedes empregar calquera mapa lunar para situar mares e terras.

• Libros. Hai moi bos libros sobre esta temática. Entre os máis útiles destacan títulos como:

• • Lacroux, J e Legrand, C Descubrir la luna. Máis de 300 localizaciónes lunares. Larousse 2007. Barcelona.
  • Heifetz, M e Tirion, W. Un paseo por las estrellas. Cambridge University Press. 1998 . Madrid

Por desgraza os nosos ceos non sempre nos permiten ver as constelacións. Non só polas nubes, algo evidente en Galicia, senón porque as luces, a chamada contaminación lumínica, reducen a luminosidade do ceo nocturno. (Globe at Night) Para ver estrelas temos que ir a lugares con baixa contaminación lumínica e cun horizonte o máis aberto posible.