2.8 Fuga de cerebros

S7

Tema de cada texto.

• Idea principal e secundarias (granate: principais; azul: secundarias)

2.6

O preservativo feminino É unha funda de poliuretano (un material máis resistente e, xa que logo, máis difícil de romper có látex) con dous aneis: un interno e pechado que serve para fixalo no interior da vaxina, e un externo que cobre os labios vaxinais. Igual que o condón masculino, só se pode utilizar unha vez. Un dos seus inconvenientes é que resulta catro ou cinco veces máis caro có preservativo masculino. A pílula do día despois Trátase dun anticonceptivo oral de emerxencia que só hai que utilizar en situacións excepcionais, e nunca como método anticonceptivo regular. Adminístrase en dúas doses, cun intervalo de 12 horas entre a primeira e a segunda. A primeira hai que tomala canto antes mellor; con cada hora de retraso diminúe a súa eficacia e, pasadas 72 horas dende o momento do coito, xa non ten ningunha eficacia. Pode provocar efectos secundarios: náuseas, fatiga e dor de ventre. A RU486 ou pílula abortiva Como o seu nome indica, provoca un aborto. Actúa sobre embrións de poucos días de vida. Pódese tomar ata 49 días despois da última falta e está contraindicada para mozas fumadoras. Este sistema funciona aproximadamente no 95% dos casos, no resto falla e hai que pasar polo quirófano para completar o aborto. En España adminístrase nalgúns hospitais (hai unha lei que limita o número de centros que a poden administrar, en función dos seus equipamentos) e en clínicas privadas, aínda que nestas o tratamento adoita ser caro, similar ou mesmo superior ao dun aborto convencional.

2.7

Tabaco e drogas No I.E.S de X non se permite fumar nin consumir drogas en ningunha das súas dependencias cubertas ou non. Normas de educación Non se poderá asistir ao instituto en traxe de baño. Dentro do edificio do instituto non se pode levar viseira, casco ou similar. Débese camiñar ordenadamente polos corredores, sen berros, carreiras nin empurróns. Débese evitar dicir palabras malsoantes nin degradantes. Non se poderá estar sentado nas escaleiras nin nos corredores. Dentro do edificio do instituto non se permite utilizar MP3, PSP, ou calquera aparato de música, imaxe ou entretemento, teña ou non auriculares. A puntualidade e asistencia a clases É conveniente ser puntual nas entradas e saídas na aula, por parte do profesorado e alumnado, para conseguir un mellor rendemento nas clases. É obrigatorio asistir diariamente a todas as clases. Se por algún motivo non se pode acudir, débese avisar por teléfono o Instituto e, cando se reincorpore, traer cuberta a xustificación oportuna no formulario oficial. Teléfonos móbiles Para un adecuado desenvolvemento das clases, e co fin de evitar molestiasdébense desconectar os teléfonos móbiles antes de entrar no instituto. E en ningún caso está permitido sacar fotografías ou vídeos.

2.8

O problema é vello. Os nosos universitarios ao acabar a carreira non atopan aquí traballo acorde á súa formación; acaban en moitos casos de condutores de autobús, porteiros de noite, vendedores en tendas de luxo, ou na casa dos pais e no paro. Médicos ou enfermeiras van a Portugal (sobre todo os galegos) ou a Inglaterra. Había unha excepción: os enxeñeiros industriais, sobre todo os de telecomunicación, a xoia da coroa. Eses tiñan traballo seguro… ata que chegou a crise. Agora Alemaña necesita 36.000 enxeñeiros. Alí a xente nova preferiu unha formación profesional, que é máis curta e está ben pagada. E, como Alemaña non é unha ONG, busca enxeñeiros onde máis baratos están, ou sexa, en España. Nada que ver coa man de obra case analfabeta que marchou para aló nos anos 70. Agora van rapaces ben preparados, que cobrarán un 40% menos que os seus colegas alemáns, pero que en poucos anos estarán integrados naquel país. A maioría non volverán, ou farán como o emigrante do poema rosaliano: “Cando xa vello sea / tornarei cos meus ósos para a aldea / que algo lle hei de levar á terra nosa”. Non é culpa deles. Ao perdelos, perdemos de novo o tren do futuro.

• Cada texto (2.5, 2.6, 2.7 e 2.8) ofrécenos a información de diferentes maneiras: a que texto corresponde cada maneira e por que?

Texto 2.5: expositivo. Descríbenos a historia e o modo de construción da galería. Texto 2.6: explicativo. Achégase información de diversos métodos anticonceptivos e a forma de utilizalos. Texto 2.7: instrutivo. Trátase dun conxunto de normas e regras dirixidos a un determinado grupo. Texto 2.8:. opinión persoal. A autora dá a súa visión negativa sobre o futuro laboral dos nosos universitarios no estranxeiro a causa da crise. Emprega a 1ª persoa do plural para facer partícipe ao lector.