Saltar navegación

Biodiversidade

Biodiversidade nos ecosistemas

Imaxe da biodiversidade

Todo ecosistema se caracteriza pola súa biodiversidade, a variedade de formas de vida que alberga e as relacións entre elas.

Os parámetros principais polos que se mide son o número de especies presentes e a súa variedade.

Outros índices de biodiversidade son a diversidade xenética, é dicir, a variedade xenética dentro dunha mesma especie, e a distribución das especies nos distintos hábitats do ecosistema. 

A súa vez, os índices de biodiversidade están interconectados: canto máis numerosas e diversas sexan as especies presentes, máis articulados estarán os seus hábitats e maiores serán as súas posibles configuracións dentro do ecosistema.

Lectura facilitada

Os ecosistemas caracterízanse pola súa biodiversidade, a variedade de formas de vida que albergan e as relacións entre elas.

Os parámetros polos que se mide esta biodiversidade son:

·       Número de especies presentes e a súa variedade.

·       Diversidade xenética, é dicir, a variedade xenética dentro dunha mesma especie.

·       Distribución das especies nos distintos hábitats do ecosistema.

Á súa vez, os índices de biodiversidade están interconectados:

canto máis numerosas e diversas sexan as especies presentes,

máis articulados estarán os seus hábitats e maiores serán as súas posibles configuracións dentro do ecosistema.

O equilibrio do ecosistema

Un ecosistema está en equilibrio se a súa composición e estrutura de relacións permanecen inalterables (e, por tanto, en particular, a súa biodiversidade).

Equilibrio non significa estancamento. Ao contrario, nun ecosistema os elementos cambian constantemente: os individuos nacen e morren e mentres tanto crecen, reprodúcense e, a miúdo, –no caso de animais e microorganismos– desprázanse, mesmo dun hábitat a outro.

O equilibrio dun ecosistema pode ser máis ou menos estable en función duns factores:

    Lectura facilitada

    Un ecosistema está en equilibrio se a súa composición e estrutura relacional permanecen inalterables.

    Nun ecosistema os elementos cambian constantemente:

    os individuos nacen e morren e mentres tanto crecen, reprodúcense e, a miúdo, –no caso de animais e microorganismos– desprázanse, mesmo dun hábitat a outro.

    O equilibrio dun ecosistema pode ser máis ou menos estable en función duns factores:

    • Resiliencia

    Un ecosistema é resiliente, é dicir, está en equilibrio estable, se é capaz de restablecerse colonizando unha parte de si mesmo que foi danada, por exemplo, por un incendio.

    Cando un ecosistema é pouco resiliente, é dicir, se unha perturbación o dana irreparablemente, falamos dun equilibrio inestable.

    • Cadea alimentaria

    Se desaparece unha especie cunha función específica nun ecosistema, córrese o risco de crear un desequilibrio: se, por exemplo, desaparece un carnívoro, é probable que proliferen en exceso as especies herbívoras das que se alimentaba, co consecuente efecto en cadea sobre as plantas que constitúen a base da súa alimentación.

    • Biodiversidade

    Canto maior sexa a biodiversidade dun ecosistema, maior será a súa resiliencia: por exemplo, se nun bosque hai moitas especies de insectos polinizadores, a desaparición dunha delas comprometerá o ciclo de floración das plantas e, por tanto, a saúde do ecosistema.

    Feito con eXeLearning (Nova xanela)