2.4.4 Prevención e tratamento das doenzas infecciosas

Co obxecto de previr a aparición das infeccións, convén adoptarmos uns hábitos de vida saudables e seguirmos un programa de vacinación.

• Vacinación. Consiste en inocular nun individuo xermes ou toxinas atenuadas produtoras dunha determinada doenza, de tal xeito que non teñen poder patóxeno, pero seguen mantendo a súa capacidade para estimular a formación de células memoria, e perante unha posible doenza provocada polo mesmo axente patóxeno prodúcese a suficiente cantidade de anticorpos que evita o seu desenvolvemento. A vacinación ten unha acción preventiva, non curativa, e necesita un tempo para producir células memoria e, así, ser eficaz. Cando o organismo xa contraeu unha doenza infecciosa, dispomos de dous métodos principais para a curar, a soroterapia e os antibióticos.
• Soroterapia. Consiste en administrar soros sanguíneos que conteñen anticorpos específicos contra un xerme na persoa que se sospeita que está infectada.
• Antibióticos. Son substancias capaces de matar ou inhibir o crecemento de bacterias e fungos. Os antibióticos nunca actúan contra virus nin protozoos, polo que o seu uso nas infeccións causadas por estes microorganismos é ineficaz. Porén, ás veces as infeccións víricas poden asociarse a outras de orixe bacteriana, e neste caso úsanse antibióticos.

Estilos de vida é hábitos de saúde

Malia ser algunhas doenzas hereditarias ou provocadas por axentes non infecciosos, o mellor xeito para manter unha boa saúde consiste en adoptar hábitos de vida saudables a nivel persoal e a necesidade de que a Administración fomente medidas sociais e de hixiene.