Distribución espacial da poboación
Os 8.200 millóns de persoas que ocupan o planeta distribúense de maneira irregular e por iso podemos falar de que hai lugares con altas concentracións de poboación que contrastan con outras que practicamente permanecen desertas. Un dato, o 90% da poboación mundial reside na zona temperada do hemisferio norte.
Para poder coñecer o grao de ocupación humana dun territorio non abonda con saber a cantidade total de poboación que acolle. É necesario relacionar esta coa extensión total do referido territorio. É dicir, hai que coñecer a densidade de poboación que expresa o número de habitantes que existen nun territorio por cada quilómetro cadrado de superficie este teña.
Os fenómenos que explican a desigual distribución son múltiples:
- Factores físicos.
-Existencia de auga: a vida sen auga é impensable; por tal motivo, as maiores concentracións humanas sitúanse preto de ríos, lago e mares.
-Clima: as poboacións foxen dos climas extremos, prefiren as zonas climáticas temperadas para asentarse.
-Relevo: as poboacións procuran lugares cun relevo suave pois a súa existencia facilita as actividades económicas e as comunicacións. - Factores históricos. Os lugares con poboamentos máis antigos son agora espazos máis poboados.
- Factores económicos. Os territorios con maior volume e variedade de actividades económicas son ámbitos xeográficos que contan cunha maior ocupación humana.
As zonas menos poboadas do mundo, desertos demográficos, son as máis secas (desertos do Sáhara, Atacama), as máis frías (Ártico ou Antártico), as áreas ecuatoriais (selvas amazónicas) e as rexións máis montañosas (Himalaia, Andes...). Pola contra, os lugares que concentran os maiores continxentes de poboación son aqueles que teñen un relevo chan, precipitacións adecuadas, temperaturas moderadas, solos fértiles, e un considerable nivel de desenvolvemento (Sueste asiático, subcontinente indio, Europa Occidental e a costa Leste de Estados Unidos).
Preme enriba do mapa para amplialo

Lectura facilitada
O noso planeta conta con 8.200 millóns de persoas.
As persoas, no planeta, distribúense de forma irregular.
Hai lugares moi poboados (con altas concentracións de poboación).
Mais outros lugares están case desertos de poboación.
O 90% da poboación do mundo vive na zona temperada do hemisferio norte.
Para coñecer o grao de ocupación humana dun lugar
hai que saber cantas persoas viven nese lugar
e canto mide dito lugar ou territorio.
É dicir, é necesario coñecer a densidade de poboación do lugar.
A densidade de poboación expresa
o número de habitantes que ocupan un territorio
por cada quilómetro cadrado de dito territorio. (h/km2)
Por que a distribución da poboación no mundo é desigual?
É desigual por múltiples factores:
Factores físicos:
- A existencia de auga: a vida sen auga non é posible.
Por iso vive máis xente preto de ríos, lagos e mares.
- O clima: a xente prefire vivir en zonas temperadas
e foxe dos climas extremos.
- O relevo: as poboacións prefiren vivir en lugares de relevos suaves
porque é máis fácil comunicarse e desenvolver as actividades.
Factores históricos:
Os lugares con poboamentos máis antigos
son os lugares máis poboados agora.
Factores económicos:
Vive máis poboación nos territorios con máis actividades económicas.
As zonas menos poboadas do mundo ou “desertos demográficos”
son as máis secas (como o deserto do Sáhara e o de Atacama),
as máis frías (o Ártico e o Antártico),
as áreas ecuatoriais (selvas amazónicas),
e as rexións montañosas (Himalaia, Andes...)
Pola contra, os lugares con máis concentración de poboación
Son as que teñen o relevo chan,
as que teñen precipitacións adecuadas e temperaturas moderadas,
as que teñen solos fértiles
e as que contan con bo nivel de desenvolvemento.
(Lugares máis poboados son o Sueste asiático, o subcontinente indio,
Europa occidental e a costa Leste de Estados Unidos).

