2.5.2 Hai monstros

Hai xente que di que é mellor non falar destas cousas. Din que non é un fenómeno tan frecuente como para lle dar tanta importancia. Din que só lle ocorre a quen o busca. “Eses agresores son uns tolos aos que lles vemos as intencións. Se non te achegas a eles, nada che ha ocorrer.” Ou din que só pasa en ambientes marxinais, moi deteriorados. E, ademais, non poñen moita atención no que oen. Aseguran que os nenos teñen moito maxín e con iso queren dar a entender que din moitas mentiras. Pero non é tal. Logo desta aventura, falei polo miúdo co comisario Santos, do barrio, e el proporcionoume moitos datos sobre o tema. A policía ten comprobado que neste terreo, os nenos nunca menten. Poden calar, por medo, pero, se falan, nunca menten. E tal acontece en todos os niveis sociais. Hai máis vítimas disto que de doenzas infecciosas ou envelenamentos. Un 19% dos adultos confesa ter sido vítima antes dos 17 anos. O 20% dos casos que chegan ao Grupo dos Menores da policía corresponde a este tema. E no que respecta ao pervertido, o perfil é tan amplo que se pode afirmar que non existen características definitorias deste tipo de criminais. Houbo de idades comprendidas entre os vinte e os cincuenta anos, de todos os niveis intelectuais, licenciados e analfabetos, ricos e pobres. En máis dun 50% dos casos o agresor foi o pai ou un parente moi achegado. Pero aínda hai xente que di: “Non, non falemos deste tema. É inmoral!”. Convertérono nun vergoñento tabú. Os prexuízos, a rabia e mesmo o amor dos pais, mal entendido, converten á vítima en culpable. Mira que te teño avisado! –berran-. Mira que che dixen que non saíses! Mira que che dixen que non chegases tarde! Mira que che teño dito que non puxeses ese vestido! Bótanlle a culpa á coitada da rapaza ou do rapaz, cando estes aínda non se recuperaron da terrible agresión. Ás veces, os máis irascibles chegan a castigar á vítima: “Pois agora non sairás nunca máis!” [...] Martín, Andreu e Ribera, Jaume, Alfagann é Flanagan, tradución de Xavier Rodríguez Baixeras, Xerais, Vigo, 1996

Propoñémoslle uns exercicios interactivos nesta ligazón:

• [http://centros.edu.xunta.es/iesoteropedrayo.ourense/dptos/gal/exercicios.htm]

Ha atopar unha fiestra co contido "pronomes persoais" e outras que lle permitirán repasar contidos xa vistos, coa posibilidade de autoavaliarse.

Máis exercicios cos solucionarios na ligazón:

• [http://www.ogalego.eu/exercicios_de_lingua/exercicios/morfoloxia/pronome.htm]