A relixión na antiga China

A relixión na antiga China presenta aspectos moi semellantes ás das outras civilizacións fluviais:

A relixión na Antiga China

A partir da dinastía Shang (1776-1046 a.C.), comezou a organizarse unha relixión politeísta, na que destacaba o deus Shangdi, creador supremo, e unha serie de deuses e deusas inferiores, destacando o deus da chuvia, Yinglong (o rei dragón); a deusa da humanidade, Nuwa (metade muller e metade dragón); ou o deus do lume, Fuxi.
Destacaron os ósos oraculares, ósos de animais ou coirazas de tartarugas, onde aparecía escrita unha pregunta que se facía á deidade e a resposta que esta daba a través dun intermediario ou dunha intermediaria.

Crían nas pantasmas, que eran os espíritos das persoas que non foran correctamente soterradas ou que tiñan algún problema que resolver relacionado coa súa vida na terra e ás que se debía de honrar para que non actuaran de forma negativa nas persoas vivas.

As prácticas relixiosas na antiga China comezaron hai uns 9000 anos, con aspectos relacionados coas forzas da natureza, coa terra, co xamanismo, coa adiviñación ou co culto aos antepasados.... A consulta ao xamán era levada a cabo pola persoa gobernante (o rei ou raíña), na súa corte e a través de sacrificios de animais e con ritos nos que había música e bailes.
Os reis máis antigos e as raíñas máis antigas, a diferenza de Mesopotamia e do antigo Exipto, non eran considerados deuses ou deusas, senón sumos sacerdotes ou sacerdotisas.
Os sacerdotes e sacerdotisas e os monxes e as monxas dirixían os templos e santuarios, onde se adoraban aos diferentes deuses e deusas. As mulleres coidaban as imaxes das deidades.

Os templos eran os lugares onde residían os deuses e as deusas, onde soamente podían acceder os sacerdotes, sacerdotisas, monxes, monxas ou as persoas encargadas do coidado das súas imaxes.

A partir do século VI a. C. desenvolvéronse unhas correntes de pensamento filosófico que supuxeron unha mentalidade máis racional e menos máxica na persoa crente: o confucianismo e o taoísmo.

Agora aprenderás máis cousas sobre a dinastía Shang a través deste vídeo

A partir da dinastía Shang comezou o politeísmo en China.
Crían en varios deuses e varias deusas:
- Shangdi.
- Yinglong.
- Nuwa.
- Fuxi.
Destacaban os ósos oraculares, de animais ou coirazas de tartarugas, que contiñan unha pregunta e a resposta da divindade a través dun intermediario ou dunha intermediaria.
Crían nas pantasmas, que eran os espíritos das persoas que tiveran diversos problemas na terra e ás que se debía honrar.
As primeiras prácticas relixiosas relacionábanse:
- Coas forzas da natureza.
- Coa terra.
- Co xamanismo.
- Coa adiviñación.
- Co culto aos antepasados e ás antepasadas.
A consulta ao xamán realizábaa a persoa gobernante, na corte e a través de sacrificios ou ritos, con música e bailes.
Os reis máis antigos e as raíñas máis antigas considerábanse sumos sacerdotes e sumas sacerdotisas.
Os sacerdotes e sacerdotisas e os monxes e as monxas dirixían os templos e santuarios, onde se adoraban aos diferentes deuses.
As mulleres coidaban as imaxes das deidades.
Nos templos residían os deuses e as deusas.
Aos templos soamente accedían os sacerdotes, as sacerdotisas, os monxes e as monxas ou as persoas encargadas do coidado das imaxes dos deuses e deusas.
A partir do século VI a. C. desenvolvéronse as correntes do pensamento filosóficas do confucianismo e o taoísmo.