2.2 A enerxía interna da Terra

Retroalimentación

S1.             

O principal problema é que non podemos estudar directamente as zonas máis profundas da Terra, xa que mediante perforacións da codia terrestre non se pode superar os 13 quilómetros de profundidade dos mais de 6.000 de que ten o raio terrestre. Por isto temos que recorrer para coñecer o interior terrestre a métodos indirectos como o estudo dos materiais expulsados polos volcáns e a análise das ondas sísmicas producidas polos terremotos.

S2.             

A explicación da estrutura da xeosfera en capas distintas débese ao proceso de formación da Terra. Nas primeiras fases todos os materiais estaban fundidos debido ás altas temperaturas. Os materiais máis densos ocuparon os lugares máis fondos e os menos densos as zonas máis externas, igual que cando metemos nun recipiente líquidos con densidades diferentes. Daquela, o núcleo ten a densidade máis alta e a codia a máis baixa.

S3.             

Ambas son as capas máis externas da xeosfera, pero diferéncianse na súa profundidade e o criterio de clasificación. A codia fai referencia á composición química, e a litosfera ao comportamento dinámico, sendo a litosfera de maior grosor xa que abrangue a codia e parte da capa inferior.

S4.             

A astenosfera é unha capa situada por debaixo da litosfera. Debido ás condicións de temperatura e presións ten un comportamento de material viscoso sobre o que flotan e se moven as placas litosféricas

S5.             

A calor interna da Terra procede e dous procesos:

• • Enerxía acumulada no proceso de formación do planeta: debido ao choque de partículas e fragmentos rochosos que orixinaron o planeta hai uns 4.600 millóns de anos. Desde entón a Terra vai arrefriando lentamente ao disiparse esta calor cara ao espazo.
  • Presenza de elementos radioactivos, como o uranio. Os elementos radioactivos son elementos químicos inestables que no seu proceso de desintegración emiten enerxía.