A maioría dos obxectos que empregades de forma cotiá teñen tres dimensións, é dicir, teñen volume e polo tanto ocupan un espazo. Cando nos referimos a tres dimensións, falamos do longo, ancho e alto do obxecto en cuestión. Que pasa se queredes representar nun papel, que só ten dúas dimensións, calquera obxecto que ten tres dimensións? 

Sempre estades rodeados de obxectos tridimensionais, como unha pelota, unha caixa, unha cadeira… para poder estudar, deseñar e construír cousas, necesitades poder representar estes obxectos da forma máis sinxela e comprensible posible nun plano (papel). 

Para conseguir este obxectivo empréganse os sistemas de representación, que son unha serie de normas do debuxo xeométrico que permiten representar volumes tridimensionais en superficies bidimensionais. 

Existen diferentes sistemas de representación: sistema de planos acoutados, sistema diédrico, sistema axonométrico e sistema cónico. Cada un deles funciona de forma diferente, mais teñen o mesmo fin: representar o volume.

Ides centrarvos no sistema diédrico e en como representar obxectos grazas ás vistas diédricas.

O sistema diédrico é un sistema de representación que permite representar os obxectos tridimensionais en dúas dimensións grazas ás vistas diédricas.

E que son as vistas diédricas? 

Son unha forma especial de representar obxectos en 3 dimensións; neste sistema empréganse dúas ou tres vistas do obxecto, cada unha desde un ángulo diferente. Polo tanto, o primeiro que tedes que saber é o lugar desde onde ides observar o obxecto.

Como xa vistes antes, o obxecto ten tres dimensións e polo tanto ten lonxitude, anchura e altura; para poder debuxalo nun papel, necesitades as seguintes vistas:

Ides ver como se conseguen as vistas diédricas e a metodoloxía que emprega.

O sistema diédrico componse principalmente de dous planos, un plano horizontal e outro vertical, que se cortan de forma perpendicular entre eles. A liña común que se xera ao cortarse estes dous planos coñécese como liña de terra. 

Moitas veces non é suficiente para que o obxecto quede totalmente definido, polo que aparece un terceiro plano, que é perpendicular aos dous anteriores e coñécese como plano de perfil; neste plano é no que proxectaredes o perfil do voso obxecto. 

Estes tres planos, danvos as tres vistas principais: a vista frontal, a vista lateral e a vista superior do obxecto. Estas tres vistas permítenvos entender o obxecto desde diferentes perspectivas. 

Para pasar dun obxecto 3D a vistas diédricas, utilízanse o que se coñece como liñas de proxección. Estas liñas de proxección pasarán por todos os vértices do obxecto ata “chocar” cos planos e proxectarse neles. Na seguinte imaxe podedes ver esas liñas representadas en cor maxenta e descontinuas. 

Unha vez que tedes proxectado o obxecto nos tres planos (é dicir, as vistas diédricas), o que se fai é abater estes planos ata conseguir telos colocados nun único plano (bidimensional), o que se corresponde coa folla de debuxo, o papel. 

As tres vistas diédricas organízanse nun cadro que contén estas tres vistas e coñécese como cadro de vistas diédricas; máis adiante veredes como se sitúan no cadro.

Moi sinxelo!

Cada vista mostra unha “proxección” do obxecto e as tres xuntas danvos toda a información de como é ese obxecto no espazo tridimensional.

Tedes que ter en conta cal é o alzado, que estará indicado cunha frecha ou no caso de escollerdes vosoutros un obxecto, teredes que decidir cal é a súa vista principal, é dicir, a vista frontal ou alzado.

Tedes que situar o obxecto dentro dos planos, e ver como se proxecta neles. Na seguinte imaxe podedes observar como as liñas de proxección pasan por todos os vértices ata chegar aos 3 planos.

Se mirades a vista frontal, vedes a forma que ten ese obxecto cando o ollades de fronte.

Se mirades a vista lateral, vedes a forma que ten ese obxecto cando o ollades desde o lado.

Se mirades a vista superior, vedes a forma que ten ese obxecto cando o ollades desde arriba.

Colocadas todas as vistas sobre os tres planos, estes abátense (xiran) ata situarse os tres nun único plano, que se corresponde co plano do papel, e así poder debuxalo en dúas dimensións.

Xa vistes, que ao abater os planos nos que proxectamos as diferentes vistas, quedan colocados dunha forma determinada, e ademais permite poder debuxalos nun plano bidimensional como é o papel.  

Para colocar as vistas correctamente, hai que ter en conta un par de cousas. O primeiro, é saber cal consideramos a vista frontal do obxecto (é dicir, o alzado); e, en segundo lugar, tal é como se coloque o obxecto no espazo, saber se estamos vendo o lateral esquerdo ou dereito do obxecto (é dicir, o perfil). 

Tendo en conta estas dúas cousas:

Primeiro, ides debuxar dous eixos perpendiculares entre si, un vertical e outro horizontal, centrados no papel.

O alzado sempre vai colocado enriba da planta do obxecto, e estará indicado cunha frecha. 

O perfil vai colocado ao lado do alzado. Esta vista varía de posición, segundo vexades o perfil dereito ou o esquerdo do obxecto. Tedes que telo en conta antes de comezar a debuxar as vistas diédricas.

Por último, sempre ten que haber correspondencia entre as vistas.

Tendo en conta que, o longo, ancho e alto do obxecto vai ser o mesmo en todas as vistas:

• A altura será a mesma no perfil e no alzado.
• O ancho será o mesmo no alzado e na planta.
• A profundidade será a mesma na planta e no perfil.