1.9.1 O pluralismo sociocultural

No territorio peninsular vivimos un pluralismo sociocultural histórico, baseado na convivencia de andaluces, canarios, casteláns, cataláns, estremeños, galegos, vascos, xitanos, ... Cada grupo é dominante nun territorio ben delimitado, establecendo relacións non exentas de conflitos. Pero poderíase afirmar que o conflito é o camiño natural cara á convivencia pacífica, entanto que se logre superar o reto que o conflito suscita, enriquecendo os que o conseguen e empobrecendo a quen non logra superar as barreiras diferenciais.

Xa que logo, o piar da interculturalidade é a tolerancia, é dicir, a capacidade de conceder a mesma importancia á forma de pensar, de ser e de vivir dos demais que á nosa.

Cómpre intentar pórse no sitio do outro e pensar que a súa opinión, malia ser distinta da nosa, é igual de válida. As nosas crenzas e opinións non son mellores que as dos demais, simplemente son diferentes. Compartir esas diferenzas enriquécenos.

Hai quen pensa que multiculturalismo pode ser equiparado a aculturación, que se refire ao proceso polo que un pobo ou grupo de xente adquire unha nova cultura, normalmente en detrimento da súa propia. Adoita ser un proceso involuntario, aínda que tradicionalmente vinculado á colonización.

• Grupos humanos:

[http://maps.grida.no/go/graphic/skin-colour-map-indigenous-people] UNEP.

• Relixións:

[http://recursos.cnice.mec.es/religiones/cas/index_alumno.htm] Información sobre as relixións no mundo.

[http://www.boulesis.com/didactica/webquests/etica-religion/]

• Minorías étnicas:

[http://www.survival.es/indigenas]

[http://www.prodiversitas.bioetica.org/pueblos%20indigenas.htm]

[http://es.wikipedia.org/wiki/Aborigen]