É aquela lingua que ten un número máis alto de falantes dentro dun territorio ou comunidade en comparación con outras linguas.
Exemplo:
Desde hai uns anos o castelán é a lingua maioritaria en Galicia.
Lingua minoritaria
Definición:
É a lingua falada por un grupo relativamente pequeno de persoas dentro dun territorio onde predomina o uso doutra lingua (a maioritaria). Adoita ter menos presenza na educación, nos medios de comunicación, na administración pública e na vida cultural.
Exemplo:
O galego, a pesar de ser unha lingua oficial, é unha lingua minoritaria en Galicia.
Linguas minoritarias en España
Linguas minoritarias en España
Quizais non coñezas que, ademais das linguas oficiais que coexisten en España, tamén subsisten moitas outras linguas, non recoñecidas como tal, como idiomas cotiáns de moitos cidadáns e cidadás. Ademais do español, o valenciano, o éuscaro, o galego, o aragonés ou o catalán, cuxa existencia é amplamente coñecida, o bable, a fala estremeña ou o aragonés entre algúns outros exemplos, tamén se utilizan e practican nalgúns lugares do país.
A principal diferenza entre estes dous grandes grupos radica no seu recoñecemento, oficialidade e protección. (...) A oficialización dunha lingua leva a unha maior utilización da mesma polo “dereito de calquera cidadán ou cidadá a expresarse e ser atendido nesa lingua cando se relaciona cos poderes públicos e o dereito a coñecer a propia lingua”. Ademais, serve como medio de comunicación entre os cidadáns e cidadás. En consecuencia, a conversión dun idioma en lingua oficial normaliza o seu uso e fomenta a súa protección.
“A normalización e o apoio oficial favoreceron o prestixio e o uso de linguas como o catalán, o valenciano, o éuscaro ou o galego”, explica o sociólogo e profesor universitario Natxo Sorolla. Así mesmo, engade Chabier Gimeno, membro do Seminario Aragonés de Sociolingüística que “hai unha ameaza seria para a supervivencia das linguas minoritarias en todo o Estado español” e ademais aclara que “non hai en Europa constancia de que ningunha lingua minoritaria sobrevivira”. Todo iso débese á “falta de protección oficial”. Con todo, a pesar de non ser recoñecidas como oficiais, certas Comunidades Autónoma optaron por outorgar un mínimo nivel de protección a algunhas destas linguas minoritarias, aínda que inferior ao resto.
Dito o anterior, algunhas das linguas minoritarias españolas:
Aragonés: trátase dunha lingua utilizada na zona norte de Aragón.
Bable: conserva algo máis de 150.000 falantes en Asturias, León e Zamora.
Benasqués: dialecto entre o aragonés e o catalán falado na provincia de Huesca.
Cántabro: é utilizada por aproximadamente 3.000 persoas.
Fala: é falada por unhas 10.000 persoas na provincia de Cáceres.
Asubiar gomero: é un idioma asubiado baseado na comunicación non verbal.
Tamazigh: lingua de orixe bereber, que utilizan máis de 40.000 persoas en Melilla.
Caló: variante romaní conservada por algúns miles de xitanos.
En España temos linguas oficiais: o español, o éuscaro, o galego e o catalán.
Pero tamén outras linguas que usa a xente a diario pero non son oficiais, como o bable, a fala extremeña ou o aragonés.
Estas linguas diferéncianse no recoñecemento, oficialidade e protección.
Cando unha lingua é oficial, todo o mundo ten dereito a expresarse e ser atendido nesa lingua pola administración. Tamén se normaliza o seu uso e foméntase a súa protección.
Hai unha ameaza real de desaparición das linguas minoritarias en España.
Algunhas das linguas minoritarias (e non oficiais) españolas:
Aragonés: trátase dunha lingua utilizada na zona norte de Aragón. Bable: conserva falantes en Asturias, León e Zamora. Benasqués: dialecto entre o aragonés e o catalán falado na provincia de Huesca. Cántabro: é utilizada por aproximadamente 3.000 persoas. Fala: é falada por unhas 10. 000 persoas na provincia de Cáceres. Asubiar gomero: é un idioma no que se asubía. Tamazigh: lingua empregada en Melilla. Caló: variante empregada por algúns xitanos.