2.3 Nova York é noso
Actividade de lectura
O neno tiña algo que lles dicir ós outros nenos que andaban a enredar con el na beiramar. Tiña algo que lles dicir, pero non remataba de dicilo. Por veces poñía cara de malo, cheo como estaba daquel orgullo que non certaba a deixar ceibe. Ata lle rabuñou a outro, así nun pronto, a lle brincar na cara os lampos dunha íntima fogueira. Esbandallaba todos os xogos con aquel seu desacougo, mesmo como gato alporizado por veciñanza de treboada. Era un raro rebuldar o seu, con súpetos enlevos.
Seu pai chegara aquel mesmo día de Nova York e os demais nenos non lle preguntaban nada, nin lle facían máis mimos e respetos que outros días. Quizais por iso, porque a pregunta non chegaba, foi polo que rabuñou a quen el coidaba que calaba adrede.
Sacou dun peto un asubío noviño, de forasteira feitura e moito rebruñido, e púxose a chifrar cheo de coraxe. Non o quixo emprestar a ninguén e gardouno outra volta no peto, domeándose moito ao afondar a man para demostrar un peto fondo, coma os petos en que se gardan as mellores cousas. Arredor dos seus ollos bulía unha surrisa dubidosa, ninguén sabe se mala ou suplicante. Mais non lle preguntaron nada.
Seu pai chegara de Nova York aquel mesmo día. Vírao desembarcar no peirao vello. Traxe azul. Viseira de carei. A cara forte coma unha proa. Branco e grande o dentamio. E nos ollos, afeitos a longanías e grandes rumbos, ningunha fachenda.
Houbo un intre en que o fillo do navegante andou a rentes de chorar. E as súas bágoas dispararíanse como frechas quentes e coraxudas. Pero non chorou. Ergueuse con máis cara de malo aínda, o peito en arco, a manciña pechada, os labres a tremer. Ergueuse así, garboso, o neno e dixo soamente:
- ¡Nova York é noso!
Dieste, Rafael, Dos arquivos do trasno, Galaxia, Vigo, 2005
Actividades propostas
S3. Texto Nova York é noso. Lea con rapidez, comparándoos, o fragmento A e o fragmento B e subliñe no B todas as palabras e expresións que cambian.
|
Fragmento A |
O neno tiña algo que lles dicir aos outros nenos que andaban a enredar con el na beiramar. Tiña algo que lles dicir, pero non remataba de dicilo. Por veces poñía cara de malo, cheo como estaba aquel orgullo que non certaba a deixar ceibe. Ata lle rabuñou a outro, así nun pronto, a lle brincar na cara os lampos dunha íntima fogueira. |
|
Fragmento B |
O neno tiña unha cousa que lles dicir aos outros rapaces que andaban a xogar con el no peirao. Tiña algo que lles dicir, mais non remataba de contalo. Por veces poñía xesto de malo, cheo como estaba daquel orgullo que non certaba a deixar ceibe. Mesmo lle rabuñou a unha nena, así, nun pronto, a lle relucir no rostro os lampos dunha íntima carraxe. |
S4. Lea de corrido as frases seguintes en horizontal facendo “tres saltos” coa mirada, centrando a visión no punto medio de cada tramo.
|
Tiña algo que |
lles dicir, pero |
non remataba de dicilo |
|
Seu pai chegara |
aquel mesmo día |
de Nova York |
|
E as súas bágoas |
dispararíanse como frechas |
quentes e coraxudas |
|
Non o quixo |
emprestar a ninguén |
e gardouno no peto |
|
Era un raro |
rebuldar o seu, |
con súpetos enlevos |
|
Sacou dun peto |
un asubío noviño |
de forasteira feitura |
|
Ergueuse con máis |
cara de malo aínda, |
o peito en arco |
|
Quizais por iso, |
porque a pregunta non chegaba, |
foi polo que rabuñou |
|
Ata lle rabuñou |
a outro, |
así nun pronto |
|
Houbo un intre en |
que o fillo do navegante |
andou a rentes de chorar |
S4. Os parágrafos seguintes están “mutilados”, faltan neles as frases que se enumeran ao final. Indique, por medio do correspondente número, que frase hai que inserir en cada oco.
Sacou do peto un asubío noviño , e púxose a chifrar cheo de coraxe. Non o quixo emprestar a ninguén e gardouno outra volta , domeándose moito ao enfonda-la man para demostrar un peto fondo, coma os petos en que se gardan as mellores cousas. seus ollos bulía unha surrisa dubidosa, ninguén sabe se mala .
Seu pai chegara de Nova York aquel mesmo día. Vírao desembarcar . Traxe azul. Viseira A cara forte coma unha proa. Branco e grande o dentamio. E nos ollos, , ningunha fachenda.
S5. Texto Nova York é noso. Fíxese nas seguintes parellas de palabras. Lea rapidamente e identifique as parellas que difiran entre si.
| Difire | |||||
|
Neno |
Neno |
Enredar |
Enredos |
||
|
Orgullo |
Orgullo |
Alporizado |
Alporizado |
||
|
Brincar |
Brindar |
Gato |
Gota |
||
|
Cara |
Cara |
Branco |
Branco |
||
|
Fogueira |
Figueira |
Fachenda |
Fachada |
||
|
Rebuldar |
Rebuldar |
Xogos |
Rogos |
||
|
Pai |
Pai |
Emprestar |
Emprestar |
||
|
Adrede |
Adrede |
Bágoas |
Bágoas |
||
|
Proa |
Broa |
Enredar |
Enredos |
Obra colocada bajo licencia Creative Commons Attribution Non-commercial Share Alike 3.0 License