A ópera

Cando escoitamos a palabra ópera o primeiro que se nos ven á mente é un teatro maxestoso, decorados refinados e cantantes distinguidos.

A ópera é o xénero musical, por excelencia, dirixido a ser representado. Unha ópera é unha composición musical sobre un texto literario, o libreto, que é cantada integramente por diferentes intérpretes acompañados por unha orquestra. Para ambientala é preciso unha escenografía e unha caracterización (vestiario e maquillaxe).

Do mesmo xeito que as obras de teatro convencionais, as óperas divídense en actos e estes en escenas.

A orixe da ópera

A ópera, como novo xénero musical, nace arredor do ano 1600 en Florencia (Italia).

Fíxose moi popular e estendeuse rapidamente por Italia e, de seguido, por todas as cortes europeas.

As partes da ópera

As óperas, como as pezas teatrais, estrutúranse en actos. Poden ter desde un ata cinco actos, sendo tres o número máis común. Nestes actos distribúense as seguintes partes:

Obertura: música instrumental que da inicio á ópera.

Recitativos: son fragmentos onde os personaxes interpretan melodías case recitadas acompañadas, normalmente, por un instrumento de teclado.

Arias: pezas vocais interpretadas por unha voz solista acompañada da orquestra.

Dúos, tríos, cuartetos: partes vocais interpretadas por dous, tres ou catro cantantes respectivamente.

Coro: grupo numeroso de cantantes que interpreta a mesma obra musical.

Interludios: partes instrumentais utilizadas para mudar a escenografía, dar comezo a un novo acto ou calquera situación de transición.

Compositores

Compositores salientables na ópera:

• W.A. Mozart ("As vodas de Fígaro", "Don Giovanni", "A frauta máxica")
• Richard Wagner ("Tristán e Isolda", "O anel de nibelungo", "Parsifal")
• Giuseppe Verdi ("Nabucco", "A Traviata", "Rigoletto")
• Giacomo Puccini ("La Boheme", "Tosca", "Turandot")