A poboación das polis gregas estaba composta por cidadáns, mulleres, os estranxeiros (metecos) e os escravos: todos eles cun papel definido e con diferentes categorías legais.

A sociedade grega estruturábase en dous grandes grupos, os cidadáns e non cidadáns: 

Para  ter a cidadanía, era necesario ser home, maior de idade, fillo de pai e nai libres nacidos nas polis. Tiñan dereitos políticos e obrigacións económicas e militares.

Os cidadáns, era a minoría da poboación pero a súa condición económica variaba moito, desde grandes terratenentes (aristoi), a campesiños pobres (perioikoi), pasando por comerciantes e artesáns. 

Aristoi significa en grego “o mellor”, estruturábanse en faccións familiares ou clans que controlaban as posicións mais importantes da polis. Estes como hoplitas podían proverse de armadura, armas e un cabalo en tempos da guerra.

As mulleres tiñan limitado o seu papel ao ámbito doméstico. Nas casas tiñan un espazo reservado, o xineceo. Sempre dependían da tutela dun home. Cando eran nenas, do pai; unha vez casadas, do marido e, se enviuvaban, pasaban a cargo dun fillo ou outro familiar masculino. Algunhas excepcións dentro desta situación eran as mulleres consagradas aos deuses (sacerdotisas) ou as mulleres independentes (hetairas, poetas).  Nalgunhas ocasións interviñan en actos sociais e relixiosos.

As mulleres de familias humildes exercían de campesiñas, vendedoras, comadroas ou serventas.