Os textos que xera a intelixencia artificial poden parecer ben escritos, pero isto non significa que sexan correctos ou completos. Para analizar como estes sistemas constrúen a información, cada grupo recibirá un fragmento dun texto xerado por IA que fala dun aspecto da realidade galega. Algúns textos tratarán sobre festividades tradicionais, outros sobre a historia do galego ou sobre figuras destacadas da nosa cultura. O obxectivo será examinalos con ollo crítico para identificar erros, omisións ou sesgos que poidan conter.
Tras unha primeira lectura conxunta, será o momento de marcar aquelas partes do texto que chamen a atención. Hai algunha información incorrecta? Faltan aspectos importantes? A linguaxe é obxectiva ou está influenciada por prexuízos? Despois da análise, cada grupo reformulará as partes problemáticas para crear unha versión mellorada e máis rigorosa do texto.
En Galicia, moitas tradicións culturais son promovidas como grandes atractivos turísticos, destacando a súa espectacularidade e impacto económico. Celebracións como a Rapa das Bestas de Sabucedo, o Entroido de Laza ou a Romaría Vikinga de Catoira adoitan aparecer en guías e promocións como simples eventos festivos, esquecendo o seu fondo valor histórico e identitario. Esta visión reducionista pode distorsionar o significado real destas manifestacións culturais, transformándoas en produtos de consumo sen conexión coa súa orixe.
A Rapa das Bestas, por exemplo, preséntase a miúdo como un espectáculo de forza entre homes e cabalos, sen explicar que se trata dun ritual ancestral de coidado do gando en liberdade, ligado á xestión tradicional do territorio. Do mesmo xeito, o Entroido galego redúcese a desfiles e disfraces exóticos, sen destacar o seu papel como elemento de crítica social e memoria colectiva. No caso da Romaría Vikinga de Catoira, o relato turístico céntrase na recreación dun ataque normando, esquecendo que a festa naceu para reivindicar a historia de defensa do territorio galego.
Cando se promove unha tradición unicamente como atractivo turístico, corremos o risco de descontextualizala e baleirala de significado. Se o público só recibe unha versión simplificada e espectacular, pérdese a transmisión dos valores e do simbolismo que manteñen viva a identidade cultural. Isto pode levar a unha progresiva folclorización das festas, afastándoas da comunidade que as sostén.
Porén, o turismo tamén pode xogar un papel positivo se se xestiona con respecto ao patrimonio inmaterial. Unha difusión responsable debería ofrecer información contextualizada e dar voz ás propias comunidades, garantindo que a riqueza simbólica destas festas non se vexa eclipsada pola súa función como reclamo turístico. Así, a tradición pode convivir coa modernidade sen perder a súa esencia.