2.1.4 Circunferencia e círculo

Circunferencia

É unha liña curva, pechada e plana, tal que todos os seus puntos están á mesma distancia doutro punto interior, chamado centro. Na circunferencia existen varios elementos:

• Raio: é o segmento que une o centro cun punto calquera da circunferencia. Nunha circunferencia existen infinitos raios.
• Corda: é o segmento que une dous puntos calquera da circunferencia.
• Diámetro: se a corda pasa polo centro recibe o nome de diámetro.
• Arco: é a parte de circunferencia comprendida entre dous puntos dela.
• Semicircunferencia: cada un dos arcos iguais en que o diámetro divide a circunferencia.

Para debuxar correctamente unha circunferencia utilízase o compás, tal e como se indica na figura

Círculo

É a parte do plano limitada por unha circunferencia; é dicir, o círculo contén todos os puntos interiores da circunferencia.

Circunferencia	Círculo

Ángulo central. Se trazamos dous raios calquera, o ángulo comprendido entre eles con vértice no centro da circunferencia recibe o nome de ángulo central

Se consideramos que a ángulo central equivalente a unha circunferencia completa mide 360º, podemos deducir que o ángulo central  mide o mesmo que o arco AB, e viceversa.

Polígonos e circunferencias

Debuxamos unha circunferencia e sinalamos nela varios puntos. Se unimos estes puntos obtemos un polígono con todos os vértices na circunferencia.

• Polígono inscritonunha circunferencia. Un polígono está inscrito nunha circunferencia cando todos os seus vértices están nela e os seus lados son cordas dela.

Polígonos inscritos en circunferencias

• Polígono circunscritoa unha circunferencia. Se debuxamos un polígono calquera e no seu interior unha circunferencia tanxente a todos os seus lados, diremos que o polígono está circunscrito á circunferencia. Un polígono circunscrito a unha circunferencia está situado fóra dela.

Polígonos circunscritos a circunferencias

Figuras circulares

No círculo podemos observar varias figuras:

Semicírculo Parte en que se divide ao trazar o diámetro	Sector circular Parte limitada por dous raios	Segmento circular Parte limitada por unha corda e o seu arco	Coroa circular Parte entre 2 circunferencias concéntricas	Trapecio circular Parte da coroa circular limitada por dous raios

Un círculo importante na historia: a roda

A roda é un dos inventos fundamentais na historia da humanidade, pola súa grande utilidade na olaría, no transporte terrestre e como compoñente fundamental de diversas máquinas. Os seus múltiples usos foron esenciais no desenvolvemento da humanidade. Segundo os historiadores a roda inventouse no quinto milenio antes de Cristo, na época final do neolítico, en Mesopotamia, coa función de roda de oleiro. Logo utilizouse na construción de carros, e difundiuse o seu uso xunto cos carros e os animais de tiro. A roda chegou a Europa e a Asia Occidental no cuarto milenio antes de Cristo, e ao Val do Indo cara ao terceiro milenio antes de Cristo.

Entre as culturas americanas non prosperou, probablemente pola ausencia de grandes animais que puideran tirar dos vehículos, e porque as civilizacións máis avanzadas ocupaban terreos escarpados. As primeiras rodas eran simples discos de madeira cun burato central para os inserir nun eixe. A posterior invención da roda con raios permitiu a construción de vehículos máis rápidos e lixeiros, entre os anos 2000 aC e 1200 aC, ao norte de Asia Central. A inclusión de lamias ferro arredor das rodas dos carros xorde durante o primeiro milenio antes de Cristo, nos pobos celtas. Ademais, foron os primeiros en usar no eixe uns discos de madeira moi dura a modo de rodamentos. Posteriormente, os romanos substituíronos por aneis de bronce. No existiron grandes modificacións ata o século XIX, coa xeneralización do uso dos metais na construción de máquinas. Na década de 1880 inventáronse os pneumáticos para as rodas. Coa Revolución Industrial a roda comezou a utilizarse preferentemente para a transmisión de movementos, e foi o principal elemento da civilización das máquinas.