1. Descrición da imaxe

Presentación do produto:

•  Tipoloxía e características: cartel, portada de revista ou libro, logotipo, papelería, embalaxe, etc.
•  Destinatarios: a quen vai dirixido o produto.
• Contexto (real/irreal)

Personaxes: idade aproximada, sexo, novel sociocultural, aspecto (vestimenta, peiteado...), actitude e postura, etc.

Escenografía: contexto real ou irreal.

Grao de iconicidade da imaxe: nivel de semellanza co obxecto ou persoa que representa: a maior parecido, maior grado de iconicidade e, polo tanto, máis recoñecible; simplicidade/ complexidade; breve descrición da escena.

Tipografía: análise do texto e tipo de letra, tamaño, cor, xerarquía, textura. 

2. Elementos morfolóxicos

Formato de imaxe: tamaño, orientación vertical/horizontal; formato cadrado, rectangular...

Encadre

• Tipo de plano:

         Gran Plano Xeral (G.P.X.), Plano Xeral (P.X.), Plano Enteiro (P.E.), Plano Medio (P.M.), Plano Tres Cuartos ou americano (P.A.),Primeiro Plano (P.P.), Primeirísimo Primeiro Plano (P.P.P.) Plano de detalle (P.D.),Plano conxunto.

• Angulación: normal, picado, contra picado, cenital, nadir, rasante, inclinado, en escorzo  ou aberrante.

Escala e proporción

Cor: matiz, saturación, luminosidade, harmonías (monocromáticas, análogas, complementarias...). O uso da cor pode ser funcional- para reproducir a cor real-, atencional - para atraer a atención- ou semántico-facendo uso da psicoloxía da cor, por exemplo. 

Iluminación: natural/artificial, directa/indirecta, situación da fonte de emisión (frontal, cenital, lateral, contraluz, etc.)

Dimensión: profundidade, distancia e perspectiva.

Ritmo: liñas, formas, dinamismo ou equilibrio da composición.

Técnicas artísticas e texturas: emprego de puntos, liñas, tintas planas, colaxes, tramados, monotipos, etc;  Texturas táctiles (con diferentes tipos de papeis, por exemplo) ou visuais (repetición de módulos).

O tempo: inexistente (arte románica), detido (instantánea), múltiple (cubismo), real (arte cinético), asumido ou secuencia, etc.

3.  Elementos compositivos

• Elementos estruturais da composición

• Leis da Gestalt
• Fondo/figura
•  Nivelación/aguzamento
•  Peso visual de cada elemento da composición.

• Organización das formas e coherencia estrutural

 

Equilibrio/inestabilidade: segundo o peso visual dos elementos e as direccións da composición podemos obter un resultado equilibrado ou desequilibrado. O equilibrio pode ser estático, se resulta unha composición simétrica ou co mesmo peso visual nos dous lados do eixe de simetría imaxinario, ou dinámico, se se dispoñen de forma asimétrica os elementos. Podemos distinguir dous tipos de composición:

Estática: simetría de elementos, unidades regulares.

Dinámica: diversidade de elementos e relacións visuais, xerarquización dos elementos desiguais, contraste, ritmo, etc.

4.Figuras retóricas

Na imaxe visual engaden emotividade e énfase ás imaxes ou a calquera elemento. A continuación ofrecemos unha lista das máis comúns:

Antítese: imaxes contrastadas estética ou semanticamente.

Personificación ou prosopopeia: atribución de calidade humanas a obxectos ou animais.

Metáfora: emprego dun termo para referirse a outra realidade

Metonimia: utilización dunha imaxe por outra baseándose na súa relación de proximidade.

Elipse: consiste na omisión dalgúns elementos dunha imaxe para destacar outras propiedades.

Anacoluto: falta de concordancia na oración.

 Paralelismo: consiste na repetición dunha determinada estrutura.

Erotema: formulación dunha pregunta para acentuar a afirmación

Antífrase: aplicar a persoas ou obxectos calidades que non posúen.

Derivación: emprego de palabras co mesmo lexema.

Eufemismo: substitución dunha palabra ou expresión por outra máis adecuada e con menos connotacións negativas.

Onomatopeia: palabra que representa sons presentes na natureza.

Hipérbaton: cambio de orde na estrutura dunha oración o dunha imaxe.

Silepse: palabra ou imaxe que pode interpretarse en sentido literal e figurado.

Símil: unha comparación entre dous elementos.

Hipérbole: esaxeración dun elemento ou calidade.

Analoxía: relación entre imaxes ou elementos baseada na súa similitude.

5. Relación texto-imaxe

• Situación do texto da imaxe (subordinado, dominante, en equilibrio...)
• Identificación do titular, corpo de texto, sinatura.
• Función do texto: de ancoraxe (limita o poder significativo da imaxe reducindo a polisemia), de relevo (intercalar texto e imaxe), independente, redundante, complementario, xerárquico, etc.

6. Mensaxe que se pretende transmitir

 

• Función: informativa, persuasiva, emotiva (felicidade, éxito, xuventude, liberdade, seguridade,  beleza, erotismo, modernidade, elegancia, etc.),  narrativa, descritiva, estética, 
• Tipos de mensaxe: publicitario ou comercial, institucional, propagandístico, etc. 
• Lectura connotativa: análise do significados simbólicos, culturais e individuais da imaxe.

Características do produto

Descrición dos usos e da cualidades do produto.