3. Resumo de contidos

Desde mediados do século XV prodúcese en Europa occidental toda unha serie de transformacións sociais, políticas e económicas que dan lugar a un novo período histórico, a Idade Moderna.

A poboación europea experimentou un notable crecemento a principios do período moderno. A sociedade mantiña os principais trazos medievais: o seu carácter rural e estamental. Con todo, comezan a se producir pequenas mudanzas pola importancia económica que adquire a burguesía, froito do impulso da actividade mercantil, co que se empezan a asentar as bases do capitalismo.

Nos reinos da península Ibérica, os Reis Católicos son os representantes máis destacados da monarquía autoritaria, novo sistema de goberno que se estende por Europa occidental. Os reis reforzan o seu poder tras someteren a nobreza, apoiados nunha Administración centralizada e nun exército permanente e modernizado ao seu servizo.

As necesidades comerciais, os descubrimentos científicos e técnicos, e a nova mentalidade renacentista explican a chegada de Colón a América. A entrada deste continente na historia de Europa marca definitivamente o inicio dunha nova era e o comezo dunha economía a escala planetaria. En América os europeos van entrar en contacto con civilizacións cun grande esplendor cultural, como a azteca, a inca ou a maia.

Un novo xeito de comprender o mundo vai xurdir no s. XV. A reivindicación do ser humano como centro de todas as cousas e a volta á Antigüidade clásica van estar detrás do Humanismo e do Renacemento. No eido relixioso, a Igrexa sufrirá unha escisión, nacendo as igrexas protestantes.

No século XVII os monarcas europeos tentarán reforzar aínda máis o seu poder. Será Francia o exemplo máis acaído deste novo sistema de goberno que se denomina monarquía absoluta. Nel, todos os poderes, lexislativo, executivo e xudicial, residen na persoa do monarca.

A sociedade estamental mantense durante todo o Antigo Réxime. Os estamentos, grupos sociais pechados aos que se pertence por nacemento, estruturan as poboacións cunha clara desigualdade legal: os privilexiados, unha minoría que monopoliza a terra e o poder, e os non privilexiados. Dentro destes últimos cobra protagonismo a burguesía, unha minoría que pouco a pouco gaña poder económico e prestixio social.

A agricultura de subsistencia foi a base económica durante a Idade Moderna. No século XVII crece a produción artesanal, coa aparición da industria doméstica e das manufacturas. Mais o que destaca é o desenvolvemento do comercio a longa distancia, o chamado comercio triangular, centrado na compra de persoas escravas en África para seren levados a terras americanas como man de obra nas grandes plantacións, cuxos produtos viaxarán a Europa. A chegada masiva de metais preciosos de América a Europa vai provocar un forte aumento da inflación, “a revolución dos prezos”.

Un novo gusto estético, coñecido como Barroco, imponse no s. XVII. Predominan valores estéticos nos que prima o movemento, a luz, a cor, na busca de exaltar os sentimentos. Os reinos hispanos serán un dos expoñentes deste novo estilo.

Galicia perdeu toda a autonomía e converteuse nun reino máis da coroa de Castela. Nun país moi ruralizado, a Igrexa era a grande propietaria territorial, vivindo o campesiñado nunha economía de subsistencia do que escasamente producían. Entres os grupos sociais destacou a fidalguía, que desde os seus pazos xestionaron o pagamento dos foros.