Tipos de tratamentos para as enfermidades infecciosas
Medicamentos específicos
1 - Tratamentos específicos
Os tratamentos para as enfermidades infecciosas dependen do tipo de patóxeno que as causa. Estes patóxenos poden ser bacterias, virus, fungos ou parasitos, e para cada un hai tratamentos específicos. Ademais, en certos casos, tamén se utilizan soros, que axudan a mellorar a resposta do corpo ante a infección.
Antibióticos
As enfermidades bacterianas, como as pneumonías ou as infeccións de gorxa, trátanse con antibióticos. Os antibióticos son substancias naturais que destrúen as bacterias ou impiden que se reproduzan. Son producidas por algúns fungos, como mecanismo de defensa contra determinadas bacterias contras as que compiten polo alimento. Por exemplo, a azitromicina é un antibiótico para tratar infeccións na gorxa. O uso correcto dos antibióticos é esencial para evitar a aparición de bacterias resistentes, que non responden aos tratamentos habituais.
Antivirais.
As infeccións virais, como o arrefriado común ou a gripe non se tratan con antibióticos. Os antivirais son substancias mais complexas de obter que outros fármacos. Á dificultade para obter moléculas eficaces únese a delicado equilibrio entre a eficacia da molécula e a toxicidade para os pacientes.
Por exemplo, o aciclovir é un antiviral para tratar infeccións causadas polo virus do herpes.
Antifúnxicos.
As infeccións causadas por fungos, como as que afectan á pel ou ás uñas, trátanse con antifúnxicos. Estes medicamentos poden ser en forma de cremas, comprimidos ou tratamentos intravenosos.
Por exemplo, o ketoconazol é empregado para tratar infeccións da pel, como o pé de atleta que está dispoñible en cremas, xampús e comprimidos. As infeccións fúnxicas adoitan aparecer en persoas con defensas baixas, e o tratamento debe ser específico para o tipo de fungo que causa a enfermidade.
Antiparasitarios.
As enfermidades causadas por parasitos, como a malaria ou a toxoplasmose, trátanse con medicamentos antiparasitarios. Estes medicamentos atacan o parasito e axudan a eliminalo do corpo. Por exemplo, a ivermectina é un antiparasitario de amplo espectro que se utiliza contra parasitos externos como piollos e sarna (ácaros).
Soros inmunolóxicos.
Os soros son tratamentos que conteñen anticorpos específicos ou substancias que axudan ao corpo a loitar contra as infeccións. Poden ser usados cando o corpo non é capaz de producir unha resposta inmunitaria forte por si só, ou cando é necesario actuar rapidamente para combater unha infección. Existen diferentes tipos de soros, como os soros antitetánicos, antiofídicos (para mordeduras de serpes) ou soros antivirais.
Existen tratamentos específicos contra os Prións?
Finalmente, debemos preguntarnos polo tratamento contra os prións.
Non existe un tratamento eficaz contra as enfermidades causadas por prións.
Os prións son proteínas anormais que poden inducir a outras proteínas normais no cerebro a dobrarse de forma incorrecta, causando danos cerebrais progresivos. As enfermidades priónicas son raras, pero son sempre fatais e progresan rapidamente despois do inicio dos síntomas. Actualmente, o enfoque no tratamento céntrase en aliviar os síntomas e mellorar a calidade de vida do paciente, xa que non hai medicamentos que poidan curar ou deter a progresión da enfermidade.
Lectura facilitada
1 -Tratamentos específicos
Os tratamentos para as enfermidades infecciosas dependen do tipo de patóxeno que as causa.
Antibióticos.
Tratan enfermidades producidas por bacterias.
Son substancias naturais que destrúen as bacterias ou impiden que se reproduzan. Son producidas por algúns fungos, como mecanismo de defensa contra determinadas bacterias contras as que compiten polo alimento.
O uso correcto dos antibióticos é esencial para evitar a aparición de bacterias resistentes.
Exemplos: a azitromicina é un antibiótico para tratar infeccións na gorxa.
Antivirais.
Tratan algunhas enfermidades producidas por virus.
Os virus non se tratan con antibióticos.
Son substancias complexas de obter. Son difíciles de producir, obter e ademais teñen toxicidade para os pacientes.
Exemplo: o aciclovir é un antiviral para tratar infeccións causadas polo virus do herpes.
Antifúnxicos.
Tratan enfermidades causadas por fungos, como as que afectan á pel ou ás uñas. Adoitan aparecer en persoas con defensas baixas.
Deben ser específicos para o tipo de fungo que causa a enfermidade.
Poden ser en forma de cremas, comprimidos ou tratamentos intravenosos.
Exemplo: o ketonocazol é empregado para tratar infeccións da pel, como o pé de atleta que está dispoñible en cremas, xampús e comprimidos.
Antiparasitarios.
Tratan as enfermidades causadas por parasitos.
Atacan o parasito e axudan a eliminalo do corpo.
Exemplo: a ivermectina é un antiparasitario de amplo espectro que se utiliza contra parasitos externos como piollos e sarna (ácaros).
Soros inmunolóxicos.
Conteñen anticorpos específicos ou substancias que axudan ao corpo a loitar contra as infeccións.
Poden ser usados cando o corpo non é capaz de producir unha resposta inmunitaria forte por si só, ou cando é necesario actuar rapidamente para combater unha infección.
Existen diferentes tipos de soros, como os soros antitetánicos, antiofídicos (para mordeduras de serpes) ou soros antivirais.
Prións
Finalmente, debemos preguntarnos polo tratamento contra os prións.
Non existe un tratamento eficaz contra as enfermidades causadas por prións.
Os prións son proteínas anormais que poden inducir a outras proteínas normais no cerebro a dobrarse de forma incorrecta, causando danos cerebrais progresivos.
As enfermidades priónicas son raras, pero son sempre fatais e progresan rapidamente.
O tratamento céntrase en aliviar os síntomas e mellorar a calidade de vida do paciente.
Audio
Apoio visual
Medicamentos sintomáticos
Ademais de tratar directamente o axente patóxeno que causa a enfermidade, podemos empregar medicamentos sintomáticos para aliviar os síntomas que nos pode provocar unha enfermidade como a febre ou a dor.
Os grupos de medicamentos mais frecuentes son os analxésicos, os antiinflamatorios, os antihitamínicos, antitusíxenos e os mucolíticos e expectorantes.
Analxésicos
Os analxésicos alivian a sensación de dor, pero non a curan.
Algúns dos mais habituais son o paracetamol ou o ácido acetilsalicílico (aspirina).
Antiinflamatorios non esteroideos (AINEs)
Os antiinflamatorios reducen a inflamación, e por iso alivian a dor. Algún poden baixar a febre.
Algúns exemplos son o ibuprofeno ou o naproxeno.
Antihistamínicos
Os antihistamínicos reducen os síntomas das reaccións alérxicas como o picor, os mocos ou os ollos vermellos.
Algúns exemplos son a loratadina ou a cetirizina.
Antitusíxenos
Os antitusíxenos reducen a tose, especialmente cando é seca e molesta.
Algúns exemplos son dextrometorfano.
Mucolíticos
Os mucolíticos ou expectorantes facilitan a expulsión da mucosidade.
Algúns exemplos son a acetilcisteína ou o naproxol.
É importante usar os medicamentos con responsabilidade e seguir sempre as indicacións do médico ou do farmacéutico.
Nunca debemos tomar máis cantidade da recomendada.
Lectura facilitada
Ademais de tratar directamente o axente patóxeno que causa a enfermidade, podemos empregar medicamentos sintomáticos para aliviar os síntomas que nos pode provocar unha enfermidade como a febre ou a dor.
Os grupos de medicamentos mais frecuentes son os analxésicos, os antiinflamatorios, os antihitamínicos, antitusíxenos e os mucolíticos e expectorantes.
Analxésicos
- Os analxésicos alivian a sensación de dor, pero non a curan.
- Algúns dos mais habituais son o paracetamol ou o ácido acetilsalicílico (aspirina).
Antiinflamatorios non esteroideos (AINEs)
- Os antiinflamatorios reducen a inflamación, e por iso alivian a dor. Algún poden baixar a febre.
- Algúns exemplos son o ibuprofeno ou o naproxeno.
Antihistamínicos
- Os antihistamínicos reducen os síntomas das reaccións alérxicas como o picor, os mocos ou os ollos vermellos.
- Algúns exemplos son a loratadina ou a cetirizina.
Antitusíxenos
- Os antitusíxenos reducen a tose, especialmente cando é seca e molesta.
- Algúns exemplos son dextrometorfano.
Mucolíticos
- Os mucolíticos ou expectorantes facilitan a expulsión da mucosidade.
- Algúns exemplos son a acetilcisteína ou o naproxol.
É importante usar os medicamentos con responsabilidade e seguir sempre as indicacións do médico ou do farmacéutico.
Nunca debemos tomar máis cantidade da recomendada