A sociedade  castrexa carecía de Estado, non existía unha autoridade superior que coordine aos distintos grupos sociais. Defínese como unha sociedade non igualitaria pero sen estar   xerarquizada.

A sociedade estaba organizada en base a vínculos familiares e de parentesco, cunha xerarquización social e  unha distribución desigual da riqueza. A unidade máis pequena era a familia ou  gens, seguida da centuria liderada por un xefe, que á súa vez formaba parte dun  populus.

Nos primeiros castros non existían tantas diferenzas sociais, pero conforme avanza a Idade de ferro empezan a ser máis acusadas. Tamén depende da zona, por exemplo nas montañas de Lugo as diferenzas eran menos marcadas, pero na costa ou o sur de Galicia atopáronse elementos que indican máis riqueza e poder. 

Se nos baseamos en certos estudos académicos, Galicia lideraría unha especie de aristocracia guerreira, onde as mulleres poderían ter certas propiedades e os homes consagraríanse á actividade militar.

Na última capa social situaríase unha poboación numerosa que podería traballar as terras dos poderosos, aínda que tampouco é un feito confirmado. Na última etapa da cultura  castrexa, a finais da Idade do ferro, as familias eran grandes e crese que vivían varias xeracións na mesma casa, ata sumar 20/30 membros.

• CLAN ou GENS. Unidade social inferior. Os seus membros terían un antepasado común, coma se fosen da mesma familia. 
• CENTURIA. Unidade político-militar. Cada centuria tiña un líder, trátase dunha asociación só de homes. Crese que cada  unha destas organizacións  posuía cultos e deuses propios, mesmo territorios diferenciados.
• POPULUS. Varias centurias agrupadas. Esta unidade tiña uns límites  territoriais claramente definidos e ata unha capital.

Premendo na imaxe accede a un pequeno texto sobre o tema, con pictogramas: