Herrada de Landsberg

HERRADE DE LANDSBERG (1125-1195)

Retrato de Herrade

Herrade de Landsberg (S. XII)

Herrada de Landsberg naceu no ano 1125 no castelo de Landsberg, na rexión do baixo Rin, no seo dunha nobre familia alsaciana. Tomou os hábitos a idade temperá na abadía de Hohenburg nos montes Vosgos, a uns 15 km de Estrasburgo. A abadía de Hohenburg, tamén coñecida como Mont St. Odile estaba dirixida pola abadesa Relinda de Hohenburg, unha monxa enviada desde o mosteiro de Bergen en Baviera á abadía de Hohenburg. Debido ao seu apoio ao emperador Federico I Barbarroja a abadía era especialmente próspera e poderosa, así como un centro de reformas eclesiásticas. Na abadía Herrada recibiu a mellor educación accesible para as mulleres no século XII. Co paso dos anos ocupou unha posición máis importante na abadía, encargada de gobernar e educar ás súas compañeiras monxas. Despois da morte de Relinda, Herrada foi elixida abadesa en 1167.

Como abadesa, Herrada traballou para reconstruír o mosteiro, así como consolidar o dominio sobre os terreos que o rodeaban. Demostrou ser unha abadesa capaz, e foi durante esta época que comezou a traballar no Hortus Deliciarum. Herrada foi abadesa durante 28 anos até a súa morte en 1190.

Esta obra conservábase na biblioteca de Estrasburgo, e foi destruída nos bombardeos de 1870, puido ser restaurada en 1899 grazas a copias parciais.

A súa obra, como é de esperar no marco da actividade literaria do século XII, aínda que non é excesivamente orixinal, mostra unha escritura moi elaborada. A súa principal distinción constitúena as 336 ilustracións que adornan o texto. Moitas delas son representacións simbólicas de temas teolóxicos, filosóficos e literarios; algunhas son históricas, outras representan escenas relacionadas coa experiencia persoal da artista e unha ilustración é unha serie de retratos das súas irmás relixiosas.

Monxas de Santa Odile (Hortus Deliciatum, ca. 1185)

Fontes:

Colaboradores de Wikipedia. Herrada de Landsberg [en liña]. Wikipedia, A enciclopedia libre, 2018 [data de consulta: 29 de novembro do 2018]. Dispoñible en <https://é.wikipedia.org/w/index.php?title=Herrada_de_Landsberg&oldid=111167315>.

http://www.mcnbiografias.com/app-bio/do/show?key=landsberg-herrade-de

Pero... ¿Qué é un Hortus Deliciarum?

Era un compendio de todas as ciencias estudadas na súa época, incluíndo a teoloxía. Ideouse como unha ferramenta pedagóxica para as novas novicias do convento. Nesta obra Herrada detalla a batalla entre a Virtude e o Vicio con imaxes visuais. Son 336 ilustracións en total as que adornan o texto.

Representacións simbólicas de temas teolóxicos, filosóficos e literarios; algunhas son históricas, outras representan escenas relacionadas coa experiencia persoal da artista e na ilustración hai tamén unha serie de retratos das súas irmás relixiosas. Os Textos, escritos a maior parte en latín con glosas en alemán, mostran unha escritura non moi elaborada xa que contén construcións e xiros estilísticos non utilizados na gramática clásica , con todo, as liñas poéticas son musicais e están admirablemente adaptadas ao seu propósito: o servizo á divindade. A poesía que acompaña aos extractos de escritores da antigüidade e de autores pagáns tamén contribuíu á fama de Herrada.

O Hortus deliciarum é tamén una das primeiras fontes de polifonía procedentes dun convento. O manuscrito contiña polo menos 20 textos de cancións, todas as cales foron anotadas orixinalmente con música. Dúas cancións sobreviven coa música intacta: Primus parens hominum , unha canción monofónica , e unha obra en dous partes , Occasus Sol oritur.

En 1870 o manuscrito foi queimado e destruído cando a biblioteca foi bombardeada durante o cerco de Estrasburgo. Afortunadamente, fora copiado en varias fontes.