Unha impresora 3D é unha máquina que crea obxectos tridimensionais a partir de modelos dixitais utilizando diferentes materiais, como plásticos, metais, cerámica ou resinas. Este proceso de fabricación baséase na imposición sucesiva de capas de material que se van apilando unha sobre outra ata formar o obxecto completo. A esta tecnoloxía chámase fabricación aditiva, porque engade material capa por capa, en contraposición ós métodos tradicionais de fabricación, como o mecanizado, que eliminan material. 

As impresoras 3D teñen aplicacións en medicina, arte, deseño, mecánica... En arquitectura empréganse para facer modelos a escala de edificios.

A impresora que veñen de mandar ós centros é a Creality K1, e neste titorial podes profundizar en como montala e usala.

Como funciona unha impresora 3D a grandes rasgos

• O primeiro paso para utilizar unha impresora 3D é ter un modelo dixital do obxecto que se desexa imprimir. Este modelo 3D pode ser creado mediante un software de modelado 3D (como Onshape, Blender ou Tinkercad) ou pode ser obtido a través de fotografía 3D ou escaneado 3D.
• O modelo 3D é gardado nun formato compatible coa impresora, sendo os máis comúns STL (estereolitografía) ou OBJ.
• Unha vez que o modelo 3D está listo, o arquivo debe ser laminado (ou "sliced" en inglés). O proceso de laminado consiste en dividir o modelo 3D en capas horizontais moi finas, normalmente de 0,1 a 0,3 mm de grosor. Este paso converte o modelo en instruccións paso a paso para a impresora, como se fosen "liñas" de material que se colocarán unha sobre outra. O laminado realízase cun software chamado slicer no que debemos configurar parámetros como a velocidade de impresión, temperatura e densidade de material. Nós empregaremos Orca slicer.
• Impresión capa por capa: a impresora 3D comeza a imprimir o obxecto depositando capas de material fundido sobre unha base ou plataforma. Dependendo do tipo de impresora 3D, o filamento empregado é diferente. As da nosa Aula de Polos empregan PLA xenérico, un termoplástico. O material fúndese e solidifícase a medida que se refrixera, formando unha capa. Unha vez que a primeira capa se imprime, a plataforma baixa levemente e a impresora comenza a imprimir a siguiente capa encima da anterior. Este proceso repítese capa a capa ata que o obxecto está completamente impreso.
• Despois de completar a impresión, o obxecto pode necesitar algúns traballos de postprocesamento como eliminar soportes de apoio, lixar ou pulir, etc.

No proceso de impresión 3D, especialmente coa tecnoloxía FDM (Modelado por deposición fundida), o laminado (en inglés, slicing) é unha etapa fundamental que transforma un modelo tridimensional nun conxunto de capas planas (ou láminas). Estas capas son as que a impresora 3D irá construíndo, capa a capa, dende a base ata o punto máis alto da peza. O software de laminado é o encargado de realizar esta tradución técnica.

O proceso de laminado consiste en:

• División do modelo 3D en capas horizontais finas, que serán imprimidas sucesivamente.
• Xeración do código G (G-code), que indica á impresora os movementos exactos do extrusor, a temperatura, a velocidade, o tipo de recheo, etc.
• Axuste de parámetros clave, como:
  • Altura de capa
  • Densidade de recheo (infill)
  • Velocidade de impresión
  • Adhesión á base (skirt, brim, raft)
  • Soportes para salientes

Hai diversos softwares gratuítos e plataforma no mercado: Ultimate Cura, Orca slicer ou, online, Astroprint. En función do modelo de impresora que vaiamos usar, deberás introducir uns parámetros ou outros no software de laminado. 

Aquí tés un titorial do laminado dunha peza para a Creality K1, a impresora de Polos Creativos, con Orca Slicer.