Que son?
As notas de adorno son notas ou grupo de notas que se incorporan á melodía co fin de adornala. Indícanse mediante notas en tamaño máis pequeno ou con signos.
Soen empregarse nas obras compostas no Barroco*, aínda que poden aparecer en obras doutras épocas.
CAL É A SÚA ORIXE?
A comezos do Barroco, os intérpretes improvisaban adornos nas obras, ao seu gusto e sen pautas establecidas, obtendo un resultado moi diferente do orixinal.
Comezaron a ser tan habituais, que os propios compositores empezáronas a incluír nas súas obras, mesmo con táboas explicativas para marcar a súa execución, para que os intérpretes non improvisasen e axustásense ao que viña escrito.
Mesmo escribíronse tratados cos signos e as explicacións sobre as súas interpretacións.
Xa no Romanticismo este tipo de adornos deixaron de ser tan habituais, e no século XX desapareceron da escritura musical.
O Barroco musical é un período da Historia da música que comeza co nacemento da ópera ao redor do 1600 e termina no 1750, coincidindo co falecemento de J. S. Bach.
Este período caracterízase pola aparición da tonalidade, tal e como a coñecemos hoxe en día, coas armaduras, e o uso do baixo continuo, que estivemos vendo cos cifrados harmónicos, lembrades?
Os compositores máis coñecidos desta época foron J.S. Bach, J. Pachelbel(coñecedes o seu Canon?), A. Vivaldi (As catro estacións), C. Monteverdi ou G.F. Haendel, pero tamén houbo compositoras como Francesca Caccini, Barbara Strozzi ou E. J. de La Guerre (lembrades que cantamos unha melodía a dúas voces na UD 2?).