1.      Era moi fermoso escoitar no interior da catedral de Lugo aquela múseca tan doce e interpretada con tanto sentimento pola Tresa.

2.      Parece que desde a túa perspectiva, o úneco que paga a pena é ouservar con toda atención os defeitos dos demais.

3.      Este vran dedicareino a practicar as técnicas máis atuais para conseguir un perfeito bronceado.

4.      O condanado do rapaz non exercita a mamoria porque inora que ese é o mellor xeito de mantela en forma.

5.      Dentro duns días levareite ao campo para que vexas que non todas as arbres son iguais.

6.      Hai que vere o intrés que tes ultimamente por todo o relacionado coa informática. Nin que esa fose a panacea universal!

7.      Para estudiar a materia de língoa cómpre dominar algúns conceptos: ouxeto direto, suxeito, atributo, suplemento, etc.

8.      Pirmeiro fixo unha críteca dela ante xente allea, e non contento con iso, logo comezou a marmurar polo baixo non sei que insensateces.

9.      Iso é difrente: pro non ademito que me leves a contraria cando sabes tan ben coma min que eu teño razón.

10.  Cando o Mansamino perdeu os sentidos púxose completamente páledo, mais ao cabo dun istantiño xa tiña un aspecto manífico.

11.Curiosidade: os nosos mariñeiros chamáronlles Antuerpe, Capetón e Castletón. De que cidades se trata?

1.      No quinto capiduo do libro que estou a ler aparece escrita a mor parvada que nunca vira impresa.

2.      Roi estaba farto de que sempre lle pedisen a mesma cousa, iso que unha vegada e outra se negaba a compracelos.

3.      Despois da accidentada viaxe en coche, por fin conqueriron chegar á cibdade antes de fecharen os hoteis.

4.      Este home merescía un outo posto na Administración, se o seu pasado exemplar non engana.

5.      Ao acabar aquela longa carreira faltábame o áer e case me doía o cor como consecuencia da axitada respiración.

6.      Hai que asumir que o feito de nascer xa implica que algún día falesceremos.

7.      Non creo que sexa certo iso que dis de que favoresceu a algúns en prexuízo doutros.

8.      Hai que levar moito coidado coa roupa de coores vivas: en canto as lavas unha vez perden moito e quedan máis apagadas.

9.      O meu fillo debesce polos xoguetes de montar e desmontar, e en cambio non lle gustan nada os que funcionan con pilas.

10.  Tiña a consciencia perduda a causa das doores.

1.  Ficou moi satisfeito cando conseguiu limpar todo o piso e colocar as cortiñas sen a axuda de ninguén.

2.  Comprendeu que a aquela houra xa lle sería imposíbel comezar a escalada da montana porque non alcanzaría o seu obxectivo antes de chegar a noite.

3.   Para facer máis crara a explicación empregou varios exempros que todos puidesen entender sen dificultade.

4.    O asasiño permañeceu tranquilo e non se alteirou cando o sorprenderon no lugar do crime.

5.    Os científicos, grazas á súa rápida aición, extirparon aquela parte enferma do orgaísmo antes de xurdiren complicacións.

6.      Cando chega a primaveira o sol parece brilar con máis forza no ceo.

7. É moi freconte que os cidadáns colabouren  con sinceiridade e entusiasmo nas grandes empresas colectivas.

8.   Mira, aquel home da gabardiña que está alá na esquiña é o famoso profesor de quen tanto che falei.

9.   A orgaización e funcionamento da oficiña é un problema que ninguén ousa afrontar con gañas.

10.  O seu orgulo determiñouno a pechar a boca ante as aldraxes proferidas por un sector da audencia.

1.      O tercer tomo tiduábase “Como conseguir en tres semanas esa pel soave que causará a envexa de todos os seus amigos”.

2.      “É que o meu destiño será erguer durante toda a miña vida moimentos a outros homes que sobresaíron polas súas vertudes?”, preguntábase con desesperación aquel famoso arquitecto.

3.      Lembra con saudades aquel lexano día en que decidira adequirir o coche que agora ía a vender por estar moi vello.

4.      Eses dous son os que traduxeron do inglés aquela novela de policías coa que tan ben o pasaches.

5.    Que sinifica esa nova caloña que inventaron os nosos adversarios para nos avergoñaren?

6.      Xa sei que viñestes a despedir ao Calros, mais iso non vos dá dereito a barullardes como se non houbese ninguén máis na estación.

7.      Non me ademira que adoure así ao seu irmán máis vello: á súa idade todos tivemos algunha vez o mesmo sentimento.

8.      Seica hai un método infalíbel para adiviñar o porvir: examinar as entranas dun animal morto.

9.   Teño moitas gañas de que chegue o verán para poder ir á praia e ver como o sol se oculta sobre a auga no hourizonte, mentres aínda podo continuar deitado.

10.  Ese neno sempre nos leva a contraria en todo, non sei se será por teimosía ou por desobedencia.

a) Substituír todos os dialectalismos das frases polas formas estándar

1.      Ten tino, que con iso xa se mancou miña mai nunha mao o verao pasado.

2.      Ises xamós son moi ruís e xa o dixo il cando os viu.

3.      Xa che levei comingo.

4.      Culle os cuartos e míteos no banco antes de que chos leven os ladrós.

5.      Xa lle dixen aos nenos o que tiñan que faser, e ao deitárense que apaghen a lus.

6.      Por aquel camín viñan uis cais alobados.

7.      Colleu a vara e parteuna dun golpe.

8.      Miña avó truxo unhas roscas de Ribadavia que estaban mui ricas.

9.      Estaban beilando na aira unhos rapaces moi pándegos.

10.  Fixéchedes ben, que eisí non vos van poder pillar.

11.  Eu aprobín todo este ano, aínda que non tiña moi bons profesores.

12.  Tu cantaste moito mellor que o resto, mais xa ves como son as cousas, o premio foi para os de Ortigueira.

b) Substituír todos os dialectalismos das frases polas formas estándar sinalando o bloque dialectal no que se debe situar a frase.

1.- Anda, rapaz, cume e bibe, e o que che sobre míteo nos petos e lévao

2.- O meu padrín vendeu os pantalois vellos na feira o domingo

3.- Asende a lus da cosiña, que non se ve ben

4.- Foi teu irmao o que meteu mao nos xamós do veciño

5.- E logho por onde andabas que non te mirín, a última ves foi en Pasarón

6.- Seica viñeron visitala unhos catalás moi educadiños iles