O silencio, rei da música!

Hai cousas que non terían o mesmo significado sen ir emparelladas a outra, e que polo simple feito de existir conlevan a existencia do elemento contrario. Que profundo, non? Imos a ver un exemplo para entendelo mellor! Non coñeceríamos a luz sen saber que é a escuridade, nin tampouco existiría o ben se non contemplamos a presenza do mal. Na música acontece un fenómeno moi semellante, xa que o certo é que non podería haber son se antes non nos decatamos do SILENCIO. O silencio é fundamental na música, xa que permite respirar aos instrumentistas que tocan instrumentos de vento, aos cantantes, e evita que toquen os integrantes dunha orquestra a un mesmo tempo. Imaxinádesvos? Sería como estar falando todos á vez e intentar entenderse... menudo caos!
Pola súa importancia, o silencio conta coas súas propias figuras musicais, que nos permiten darlle un certo valor a cada pausa na linguaxe musical dentro dunha partitura. O certo é que existe un tipo de silencio por cada figura musical que coñecemos, e comparte o seu mesmo valor.
Podedes botarlle unha ollada a seguinte táboa, na que se relaciona cada figura co seu silencio correspondente:

En moitas ocasión o silencio pasa desapercibido de forma inxusta. Normalmente non prestamos atención aos pequenos estímulos sonoros que co axetreo do día a día pasan por nós sen decatarnos. Pero, existe de verdade o silencio total? Este termo coñécese como silencio absoluto, e significa a ausencia total de ruido. Na actualidade empréganse espazos moi ben illados chamados cámaras anecoicas, e na seguinte reportaxe podedes ler a sensación que describe unha persoa tras pasar certo tempo neste lugar.
REPORTAXE (elaborado por "LaSexta"; no seu programa "Tribus ocultas").
No mundo da música moderna tamén se lle concede moita importancia ao silencio, tanto que se chegaron a compoñer obras baseadas soamente neste elemento. O compositor John Cage, afamado polas súas pezas controvertidas, compuxo unha obra titulada 4´33´´ que como explicalo.... ben, é mellor que a escoitedes cos vosos propios oídos (se sodes capaces!)