Historia
Crónica dun deporte olímpico
No século XIX, onde xorde a orientación como deporte de forma case simultánea nas academias militares de Kachberi (Estocolmo) e Kristiana (Noruega) onde se organizaron as primeiras competicións militares consistentes en pasar mensaxes a través de bosques nevados cos esquíes.En outubro de 1890, tivo lugar a primeira proba de orientación a pé polo club noruegués Tjalve, onde se usou, por primeira vez, a palabra "orientación", con carácter deportivo. O primeiro encontro a gran escala de orientación foi organizado en 1918 polo oficial sueco Ernst Killander en Estocolmo. Killander dedicábase ao movemento scout e as actividades ao aire libre (atletismo e ciclismo) polo que continuou elaborando as regras e os principios do deporte.Hoxe en día é considerado por toda Escandinavia como o "pai" ou fundador da Orientación. Finalmente no ano 1942 inclúese como materia nas escolas suecas, adquirindo o status olímpico como deportes de inverno nos xogos de 1949.
No ano 1961 creouse a Federación Internacional de Orientación (IOF),á cal hoxe en día están afiliados 40 países.En 1977, a carreira de orientación a pé foi recoñecida polo comité olímpico internacional outorgándolle status olímpico (xogos de verán). En España comezouse a practicar como deporte dentro das forzas armadas no 1960 e dende o 1970 está presente no ensino do noso país.
ESCOLLE A OPCIÓN HISTÓRICA REAL
UN DEPORTE CON HISTORIA DENDE...
Pregunta Verdadeira ou Falsa
Retroalimentación
Verdadeiro
Consistía en pasar mensaxes por bosques nevados ente os militares con esquies