Saltar navegación

Equipamentos

A ROUPA (A TEORÍA DAS CAPAS)

Considerado que a roupa que deberemos levar varía en función da duración da marcha, a estación do ano e a previsión meteorolóxica ou a zona, podemos falar da filosofía das tres capas ou da "cebola"  da indumentaria técnica básica:

a) unha interior que se atopa en contacto coa pel, é importante que estea constituída con roupa que absorba a suor e expúlseo cara ao exterior da tea para facilitar a súa evaporación e evitar a sensación de estar mollados.

b) unha capa de illamento que leva encima da primeira e que pode estar formada por unha gran variedade de fibras e tecidos illantes. Abrigan aínda estando mollados es sécanse máis rápido 

c) unha capa exterior ou de protección contra o rigor do clima con tres características fundamentais: impermeable (para evitar que o seu abrigo se molle), cortaventos para que o aire frío non penetre e evitar así a perdida de calor, e  transpirable para que permita a evacuación da humidade por transpiración e non sentirnos mollados por dentro..

Combinar varias capas téxtiles delgadas conséguese o mesmo espesor que cunha soa capa grosa, e as capas de aire incluídas entre as do tecido achegan un illamento adicional  

Contido compatido en http://www.slideshare.net/osotrek/vestuario-y-equipo consultado o 28 de febreiro de 2017

BOTAS, calcetíns e polainas


Existen moitas clases de botas, en función do seu deseño, a súa  altura do nocello, a súa rixídez da sola ou o seu propio material,que fan mudar o seu prezo segundo tamén a súa marca, pero  o fundamental e que sexan da nosa talla e adaptadas ao noso pé, polo que darémoslle uso antes dunha larga marcha (nunca estrees unha botas nunha longa rota), para non atoparnos con feridas ou mancaduras.

Antes de mercalas e estrealas é aconsellable ter en conta que:

  • Debe quedar un pequeno oco entre os nosos dedos e a bota (olgura necesaria para a propia dilatación do pé).
  • Algunhas botas son máis altas e outras máis baixas (protexen menos o nocello), pero se son demasiado altas poden chegar a mancar os propios tendóns.
  • Debe protexernos da auga ( o goretex por exemplo é un material que impide que a bota cale) ,
  • Unha sola demasiado ríxida molestará á planta do pé.
  • Se imos usar crampones hai botas que teñen agarres específicos (non todos os crampones e todas as botas son compatibles)
  • Debe quedar ben atada e o pé debe estar firme, sen que poida bailar e sen que podamos levantar o talón
  • Non hai que pasar os cordóns polo nocello porque pódenos causar feridas. Un bo nó debería aguantar toda a marcha
  • Corta as uñas para que non sobresaian dos dedos, porque nas baixadas, as uñas largas chocarían coa punteira facéndote dano nelas..

Despois dunha actividade de montañas e aconsellable prestarlle atención ao seu mantemento:

  • Se se nos mollaron, é aconsellable deixar papel de xornal no seu interior para que se sequen e sacalo despois para abrilas ben permitindo que salga a humidade restante.
  • Non deixalas xunto a radiadores xa que coa calor deformanse.
  • Para limpalas dos barro acumulado empegar un cepillo de arame.

    

Vídeos realizados con la Escuela Valenciana de Alta Montaña (EVAM-FEMECV) y Antropovisión (www.antropovision.com).Licencia de Creative Commons

OS  CALCETÍNS deben ser cómodos e de deporte ou específicos para os deportes de montaña (sen costuras e reforzados na punteira e talón).Se optamos por usar calcetíns moi gordos para protexer máis ao pé, é axeitado levar un máis fino por baixo..

AS POLAINAS empréganse cubrindo as botas e parte da perna, para protexer ao pé da auga da choiva e da neve, evitando que a humidade chegue aos calcetíns pola zona dos cordóns

MOCHILA

Un dos aspectos esenciais dunha mochila de montaña é o seu volume, é dicir, a cantidade de espazo que nos ofrecen, e que se mide en litros. O tamaño da nosa mochila dependerá do uso que lle vaiamos a dar:

  • As  pequenas ou de ataque, de 30 a 45 litros, para saídas de día ou pequenas ascensións.
  • As medianas, de entre 45 e 70 litros, para longas excursións ou travesias  onde pasar a noite.
  • As de gran carga, de máis de 70 litros, para viaxes longas ou expedicións.

Tamén existen as chamadas mochilas estancas, que son sumergibles e están pensadas para barranquismo e outros deportes que implican un gran contacto coa auga.

As cualidades dunha boa mochila, as súas partes e axustes , veñen dadas polas súas características de fábrica, mentres que o cargala correctamente depende da nosa capacidade para axustala correctamente ao corpo.Para elo é esencial aprender a colocala correctamente sobre os nosos ombreiros, costas e cadeiras. 

 “Infografía-como prepara una mochila- Eroski”, , data da consulta 8 xullo 2016, en http://www.consumer.es/web/es/viajes/ideas_y_consejos/2006/06/01/165294.ph

Veremos como organizar a mochila para camiñadas longas.

Ante todo, deberemos ter en conta a enorme utilidade de gardar todo en bolsas de plástico pechadas. No caso de que nos sorprenda a choiva e a mochila móllese, a roupa e o material teñen máis oportunidades de aguantar secos. Ademais, poderemos acceder máis comodamente ao que deixásemos máis ao fondo simplemente sacando as bolsas que estean encima e quedando todo moito máis ordenado e accesible.

Colocaremos o máis pesado o máis abaixo posible. Demasiado peso na parte superior da mochila desestabilizaranos. Cousas como a comida ou o cámping-gas, de moito máis peso que a roupa, non deben quedar arriba simplemente por comodidade. O calzado e o saco de durmir tamén son elementos que deberían colocarse o máis abaixo posible.

  

 Vídeos de laa Escuela Valenciana de Alta Montaña (EVAM-FEMECV) y Antropovisión (www.antropovision.com).Creative Commons Attribution license (reuse allowed)

Todo o demais o meteremos na mochila de tal forma que quede o máis accesible posible.Na parte de máis arriba, chamada "cogomelo", gardaremos o mapa e o compás, xa que podemos alcanzar esta zona coa man sen ter que quitarnos a mochila, para poder consultar a ruta en caso de dúbida.Tamén gardaremos o neceser arriba do todo. Non debe conter máis do necesario e debe ocupar pouco.Nos laterais exteriores levaremos obxectos prácticos: a cantimplora, algo de alimento de enerxía rápida, lanterna, gorro e luvas por se o tempo empeora, unha navalla e o botiquín de primeiros auxilios do que tamén falaremos nesta guía.Os bastóns e/ou piolet colócanse na parte exterior coa punta cara arriba para non facer dano ao que nos segue.Toda a comida, roupa e material que nos quede gardámola no interior da mochila.

BASTÓNS

O bastón permítenos descargar parte do noso peso sobre el e ben usado, axuda a camiñar e úsase tanto na subida como na baixada.

Na subida regúlase á altura da cadeira para que podamos apoiarnos nel.
Na baixada, para que tamén podamos apoiarnos nel, deberémolo alongar.
Ao atravesar terreos difíciles (como un río ou unha zona de pedras) podemos usalo para aumentar o noso equilibrio. Agarrarémolo coas dúas mans en diagonal facendo forza cara ao lado onde está a dificultade.

CRAMPÓNS E PIOLET

É unha peza con petiscos que colocamos baixo a sola das botas para camiñar sobre neve dura ou xeo. Algunhas botas veñen con enganches específicos para eles pero outra opción é suxeitalos ás nosas botas mediante correas. Os crampones só se utilizan nos terreos que o requiren e esixen ter moito coidado para evitar cortes provocados por caídas. Á hora de comprar as botas deberemos ter en conta se usaremos crampones e de que tipo (os máis habituais son de 12 semiautomáticos).

   

                                   Vídeos realizados con la Escuela Valenciana de Alta Montaña (EVAM-FEMECV) y Antropovisión (www.antropovision.com).Licencia de Creative Commons    

 *** VISIONA OS VÍDEOS COS SUBTÍTULOS EN GALEGO ACEDENDO Á CONFIGURACIÓN > SUBTÍTULOS > TRADUCIR AUTOMÁTICAMENTE > GALEGO ***

CORDA E ARNÉS

A corda atada ao arnés e aos puntos de anclaxe ou amarre son os elementos de seguridade, son a nosa liña ou fio de vida no caso de caída, polo que coñecelos, e empegalos axeitadamente é fundamental  iniciar aactividade de escalada ou alpinismo.

Antes de escoller unha corda para empregala na actividade elexida temos que ser capaces de identificar as súas características,coñecer as súas partes e recoñecer a información facilitada polo fabricante que debe vir recollida no cabo (a lonxitude da corda, os símbolos estándar de conformidade coas normas europeas e UIAA e por suposto o símbolo que nos informará do tipo de corda)

O arnés é o outro elemento de seguridade que consiste nunha armazón provista de correas e hebillas que se ata ao corpo ou cintura e serve para suxeitarnos e asegurarnos ante unha caída,. Cada persoa debe escoller o seu arnés que mellor se adapte á túa fisionomía, pois ante unha caída importante o único que pensarás é que o teu arnés e a túa corda aguanten ben , polo que é importante que o probes colgándote nel, para comprobar a súa confortabilidade e os seus axustes. Un xeito de acertar coa talla, é verificar que non che pasa unha man entre a perneira e a túa perna.

    

https://cdn.pixabay.com/photo/2014/01/10/19/25/ropes-241787_960_720.jpg Licencia de Creative Commons  https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/a/ae/Kong_-_roger.jpg  Páxinas consultada o 28 de febreiro de 2017 en http://www.clubescaladamarbella.es/todo-lo-que-necesitas-saber-de-las-cuerdas-de-escalada-fabricacion-conservacion-tipologia/ e  http://www.esportverd.com/arnes-escalada-barranquismo-alpinismo-espeleo-ferratas

MATERIAL TÉCNICO DE SEGURIDADE

Ante a gran cantidade e variedade do material técnico de seguridade, o máis axeitado é procurar información no internet, de aquel que sexa máis específico para empregar na modalidade de montañismo ou da escalada que vaias a prácticar.