Tendo en conta a información facilitada, indica o título da obra á que pertence o fragmento e o seu autor ou autora (V)
As escenas suceden na sala de recibimento da Raíña Nai
RAÍÑA NAI. (Chamando). Adhelala.... Adhelala....
ADHELALA. (Moi modosa). Maxestade...
RAÍÑA NAI. Que fai o meu fillo?
ADHELALA. Arrincando cedros milenarios e empurrando enormes rochedos para...
RAÍÑA NAI. Sabionda! Non podes falar como todo o mundo? Xa se sabe que os rochedos son enormes sempre e os cedros sempre milenarios... E para que fai iso?
ADHELALA. Quere levantar un dique e construír uns navíos, respectivamente.
RAÍÑA NAI. Por que tes que dicir “respectivamente”?
ADHELALA. Porque recibín unha brillante educación.
RAÍÑA NAI. Sempre mo botas en cara. Pero eu contéstoche que es filla dun bárbaro e escrava desta familia.
ADHELALA. Se me desculpa Vosa Maxestade... son filla dun rei e estou unida a outra familia real por un tratado de paz, que non é o mesmo, porque os tratados escríbense para...
RAÍÑA NAI. (Moi nerviosa) Cala xa! Xamais conseguirás o meu favor, nunca quedas calada. E o favor dos poderosos conséguese calando.
ADHELALA. Calarei.
(Pausa longa)
RAÍÑA NAI. Que almorzou o meu pequeniño?
ADHELALA. (Producindo ruídos e xesticulando como os mudos). Huuuuum... huuuum....
RAÍÑA NAI. Estouche preguntando que almorzou a Súa Alteza.
ADHELALA. (Como antes, máis expresiva, como querendo falar). Hum, hum...humcoñachumummmm, hum, hum.
RAÍÑA NAI. Estaste a burlar de min?
ADHELALA. Trataba de conseguir o seu favor.
RAÍÑA NAI. O favor dos poderosos conséguese respondendo as súas preguntas... a axeitando as respostas ó que supomos que son os seus desexos... Que almorzou o meu anxiño?
ADHELALA. Ó erguerse, media ducia de ovos de avestruz pasados por coñac, e despois bebeu o coñac. No almorzo, dúas tenreiras e unha ducia de bolas de pan. Queixos, só quixo nove; o viño case non o probou: apenas bebeu dous cántaros de oitos litros cada un.
RAÍÑA NAI. Mentes, desvergonzada! Non superas nin a menor das probas. Aquí está o parte diario do cociñeiro real con anotacións sobre a inapetencia da Súa Alteza. Só almorzou dúas lebres, vinte e seis boliños de pan e doce litros de leite. (Chorando repentinamente). Pobriño! Morrerá de fame!
TÍTULO DA OBRA
:
[?]
AUTOR
:
Comprobar respostas
Vale