No teatro catalán, cabe destacar a función de varias agrupacións que trataban de normalizar o panorama teatral catalán acollendo representacións de diverso tipo. É o caso da Agrupación Dramática de Barcelona, creada en 1955, que acollía a autores cataláns que non tiña cabida na escena comercial como Joan Brossa, Salvador Espriu, Maria Aurèlia Capmany... e clásicos contemporáneos: Bertolt Brecht, Ionesco, etc. Tamén a Escola de Arte Dramático Adrià Gual, fundada en 1960 por Ricard Salvat e Maria Aurèlia Capmany, que prestou especial importancia ás técnicas teatrais de Bertolt Brecht (teatro épico), ademais de incluír outras rupturistas.
Un autor moi vencellado a esta escola foi Salvador Espriu, do que xa se mencionou a súa obra Antígona (1939), e que no período de posguerra publica Primera história d´Esther (1947), na que o autor establece un paralelismo entre a historia de Israel coa do seu propio país, tratando temas como a Guerra Civil, a visión das persoas como títeres, a morte... Aquí podemos ver un fragmento dunha representación desta obra (en catalán):