Fragmento de Esperando a Godot:
(Estragón regresa ó centro do escenario, mira cara ó fondo)
ESTRAGÓN: Delicioso lugar. (Vólvese, avanza ata a
rampa, mira cara ó público) Rostros alegres. (Vólvese cara a Vladimir) Marchemos.
VLADIMIR: Non podemos.
ESTRAGÓN: Por que?
VLADIMIR: Esperamos a Godot.
ESTRAGÓN: É certo. (Pausa) Estás seguro de que é aquí?
VLADIMIR: Que?
ESTRAGÓN: Onde hai que esperar.
VLADIMIR: Dixo diante da árbore. (Miran a árbore) Ves outra?
ESTRAGÓN: Que é?
VLADIMIR: Parece un salgueiro.
ESTRAGÓN: Onde están as follas?
VLADIMIR: Debe estar morto.
ESTRAGÓN: Basta de choros.
VLADIMIR: Salvo que non sexa esta a estación.
ESTRAGÓN: Non será máis ben unha arboriña?
VLADIMIR: Un arbusto.
ESTRAGÓN: Unha arboriña.
VLADIMIR: Un... (Contense) Que insinúas? Que nos equivocamos de lugar?
ESTRAGÓN: Xa debería de estar aquí.