Ricardo Carvalho Calero
Carvalho Calero foi o primeiro catedrático de Lingua e Literatura Galegas e está considerado como o ideólogo do reintegracionismo. A súa relevancia na nosa literatura débese ós estudos sobre épocas, autores e obras que realizou ó longo da súa vida. Como creador literario, cultivou varios xéneros; no referente ó teatro, escribiu A farsa das zocas (1948), de inspiración popular e na que combina elementos populares e cultos. Aquí podemos ver dúas representacións:
https://www.youtube.com/watch?v=K1VcGJFs3aU
https://www.youtube.com/watch?v=vY4gTILFxag
Tamén é o autor doutras obras como A sombra de Orfeu (1958), na que o autor rexeita o amor; Auto do prisioneiro (1971), de temática existencialista, aínda que, segundo o mesmo autor, admite tamén unha interpretación social.
Jenaro Marinhas concibe o teatro como unha ferramenta didáctica, que debe provocar a reflexión no espectador. É autor de Monifates (1964), que recolle O triángulo ateo, A chave na porta, Escaparate de baratillas e A redención; Acurrucados (1981), teatro social; A revolta (1965), na que trata o tema da emigración e achega unha visión pesimista da existencia. Tense catalogado tamén o seu teatro como vangardista, aínda que, sobre todo a partir dos anos 60, o que prima é unha temática social e política.