O OFICIAL ¿Cómo?
O PRISIONEIRO Un tránsito do abstracto ao concreto. I en todo caso, se é razonable a esistencia dun diréitor, ¿por qué non é esperimentable?
O OFICIAL Vostede esperiméntaa todos os días. Esa porta é o Direitor.
O PRISIONEIRO Esa porta está sempre pechada.
O OFICIAL Tras déla está o Direitor.
O PRISIONEIRO Vostede ten as chaves da prisión. Déme a desa porta.
O OFICIAL As chaves que eu poseo son puramente simbólicas. Atributos tradicionás do meu cárrego. Hoxe está todo automatizado. As chaves son puro ornamento. Se lle eu deixara
a chave da Direición, vostede non a podería abrir. Se lle eu deixara a chave do ascensor, vostede non podería entrar nel.
O PRISIONEIRO Necesito algunha comunicación co meu pai.
O OFICIAL Ten vostede un teléfono. ... .
O PRISIONEIRO Endexamáis responde o número que lle asignan na guía.


Outras obras son: A obriga (1966), de Xenaro Mariñas; Auto do taberneiro (1957), de Manuel María, coa que inicia unha serie de obras que se caracterizan polo lirismo; neste Auto establécense diálogos entre os personaxes que xiran en torno a Deus, o amor, a vida…; Midas (1957) e O ángulo de pedra (1957), de Díaz Pardo.

Trátase de pezas que reflicten a situación traumática e de angustia que está a vivir a sociedade nos anos da ditadura.

A

C