NOUCENTISME CATALÀ

Soldevila e Sagarra


No primeiro terzo do S.XX, especialmente cara a finais, o teatro catalán experimenta un grande auxe e, ademais do teatro novecentista, aparecen outras tendencias como o modernista ou o vanguardista.


O novecentista xorde precisamente como reacción ó teatro modernista, faise agora un teatro máis conservador e moralizante, como o de Carles Soldevila, con títulos muy significativos como Civilitzats, tanmateix! (1921), que ten un grande éxito na escena catalá e incluso repercusión a nivel internacional. Tamén acadan éxito obras como Els milions de l'oncle (1927) ou Un pare de família (1932).


Outro autor importante é Josep Maria de Sagarra, que inicia a súa carreira dramática en 1918, con Rondalla d'esparvers, á que lle seguirán case cincuenta obras publicadas ó longo de corenta anos; entre elas: La Llúcia i la Ramoneta (1928), Les llàgrimes de l'Angelina (1928) ou La Rambla de les floristes (1935).

Crea un modelo de poema dramático con ingredientes da comedia de costumes e da canción popular catalá: La filla del Carmesí (1929), La corona d'espines (1930), L'Hostal de la Glòria (1931), etc.