A primeira botánica española

Blanca Catalán de Ocón foi a primeira muller española que exerceu a botánica.

Aínda que naceu en Calatayud (22 de agosto de 1860) considerouse sempre orixinaria de Monreal del Campo (Teruel). Xunto coa súa irmá Clotilde recibiu unha cuidada educación no seo familiar. As dúas irmás amosaron sempre un gran amor pola terra na que habitaban e a súa natureza. Blanca sentía especial atracción pola flora mentres que Clotilde a tiña polos lepidópteros.

Na súa xuventude adícase a recoller diversas mostras de plantas realizando un pequeno herbario da flora do Valle de Valdecabriel cuxas plantas identificaba coa axuda de libros publicados por outros naturalistas.

Blanca Catalán de Ocón

A través do naturalista español Bernando Zapater ponse en contacto co célebre naturalista alemán Maurcio Willkomm a quen informaba dos seus descubrimentos.

Presentou os seus estudos ao mundo científico e publicounos na revista Miscelánea Turolense co título de Catálogo de las plantas recolectadas por la Srta. Blanca Catalán de Ocón en el Valle de Valdecabriel no que se citaban máis de oitenta especies diferentes.

O seu talento e laboriosidade foron recoñecidos por Zapater (fundador da Sociedad Española de Historia Natural de Madrid así como da Sociedad Aragonesa de Ciencias Naturales) e Willkomm, quen lle adicou unha planta que ela mesmo

A primeira botánica española

descubrira, a especie Saxifraga Blanca converténdoa así na primeira botánica española que inmortalizaba o seu nome na nomenclatura científica universal. O mesmo fixo o naturista valenciano Carles Pau quen nas súas Notas botánicas adicoulle o nome da especie Linaria Blanca describindo tamén algunhas das plantas que Blanca lle fixera chegar.