Page 5 - A cor
P. 5
Pero… Que é a cor?
Porque todos os obxectos naturais ou artificiais teñen unha forma determinada, están feitos
dalgún material e teñen cor. Se se trata, por exemplo dun ovo fresco temos moitas
posibilidades de modificalo, podo romper a casca, botalo en diferentes vasos, modificando a
súa forma... pero como podo quitarlle a cor?
A cor é un fenómeno complexo, xa que non se atopa no obxecto, senón que está no noso
cerebro, a cor só existe como impresión.
A cor dos obxectos transmítese polo espazo mediante ondas, do mesmo xeito que o fan calor e
son.
A recepción destas ondas faina o ollo, que é o noso órgano receptor de luz e de cor, quen
traduce o estímulo para que o cerebro procese todos os datos e identifique a devandita
información como SENSACIÓN DE COR.
Todo isto prodúcese:
1.- Óptica da cor:
O ollo converte as ondas electromagnéticas (luz) en impulsos eléctricos.
A parte do ollo encargada de “traducir” esta información son as células
fotorreceptoras, uns 120 millóns de bastóns que se encargan da luz e uns 6 millóns de conos
que descifran a cor. Ambos teñen unha parte en contacto coa retina e cando chega a luz
converten esta información nunha descarga eléctrica.
O cerebro descodifica esta información eléctrica e interpreta a información, temos
sensación de cores e de luz.
2.- Sensación de cor:
Non todo o mundo ve as cores do
mesmo xeito.
Daltonismo, é unha alteración xenética que
impide diferenciar as cores do mesmo xeito
que as persoas nas que os conos, polo motivo
que sexa, non identifican as cores ou non as
identifica todas. Ningún daltónico confunde
as mesmas cores, pero o máis característico é
non diferenciar tons como o verde e o
vermello, do mesmo xeito é habitual que a
xente daltónica distinga de forma máis eficaz
distintos tons de violeta que as persoas que
teñen visión normal, é curiosa a capacidade
para ver obxectos camuflados por parte da
xente daltónica, de feito persoas daltónicas
foron empregadas na Segunda Guerra Mundial para descubrir onde estaba camufladas as
tropas, xa que eran capaces de diferenciar máis tons de ocres, sienas... En algún caso a
incidencia da luz pode variar a cor percibida polo daltónico. E a visión nocturna pode ser
mellor que a de xente sen daltonismo.
É unha alteración xenética vinculada ao cromosoma X, polo que raramente aparece nas
mulleres.