OS SILENCIOS

Os SILENCIOS poden ser unha das partes máis importantes da banda deseñada. Aínda que as palabras, os textos, son unha parte desta arte, non sempre teñen por que aparecer. Pola contra, este medio pode expresar moitas cousas, precisamente pola ausencia de palabras, porque desta maneira conseguimos que o lector as cree na súa mente, interprete, e así se multiplican as posibilidades de lectura.

EXEMPLO 2:

O efecto do silencio neste caso é o humor. Se unha voz en off nun cartucho fose explicando o que está a suceder, estropearía a maxia da situación: a noite, o misterio, o silencio. Todo elo funciona porque non hai un texto, e porque así nós, como lectores, imaxinamos o que está pasando, e o que vai pasar.

EXEMPLO 1:

Nesta páxina non hai palabras. Estamos ante un drama, un atraco duns maleantes a unhas mozas indefensas, na Idade Media. As viñetas poedrían estar cheas de onomatopeas ("He, he", "Ai", "Plas"), pero seguramente a escena perdería forza dramática. Desta maneira, co silencio, a tensión é maior, o dolor das mulleres parece acentuarse, e todos imaxinamos o que poden estar pensando, sofrindo.

 

PRACTICA

  • Debuxa unha secuencia en silencio de (máximo) unha páxina. Proba a asociarte cun amigo ou amiga para facer de debuxante e guionista.
  • En grupo, collede unha páxina silenciosa de banda deseñada. Xogade a escribir (cada un no seu papel, e sen que os demais o vexan), as palabras que imaxinades nesa escena. Despois comparádeas.