O PERSONAXE

Crear personaxes é un exercicio con moitos matices. Podemos concentrarnos no rostro, e a través dunha serie de "trucos", utilizar un sistema que nos permita chegar a dar vida a miles de personaxes.

Pero tamén hai que pensar na parte psicolóxica dos mesmos, que normalmente está unida, e moito, aos rasgos externos que logremos acadar.

Antes de nada, hai que ter en conta que os rostros humanos teñen unha forma exterior determinada. Esta pode ser un cadrado (aproximado, claro), un rectángulo, un círculo, unha pera, unha pataca, un triángulo, ... Observa como estas formas se poden transformar en persoais reais (ou case)

Xa temos a forma externa. Divertido, non si? É moi importante saber observar ás persoas na rúa, nas cafeterías, nos trens, en calquera sitio. E pensar "Que forma externa ten este home?" "E esa nena?" Todos encaixamos máis ou menos nunha desas formas.

O seguinte paso é o interior do rostro. Mira o debuxo de abaixo e a explicación, e despois practícao ti mesmo/a:

 

DEBUXAMOS UNHA LIÑA VERTICAL QUE DIVIDA A CARA EN DÚAS METADES,
E TRES LIÑAS HORIZONTAIS:

1. OLLOS E CELLAS
2. PUNTA DO NARIZ
3. BOCA

VÍDEO EXPLICATIVO
FAI CLICK NA IMAXE PARA VER PASO A PASO A CONSTRUCIÓN DUN PERSONAXE
EXPERIMENTO: proba a debuxar o mesmo personaxe seguindo a orientación dunhas liñas. Despois fai o mesmo personaxe outra vez, pero esta vez cambiando as mesmas liñas a alturas diferentes. Aínda que a forma externa sexa a mesma, e os elementos da cara sexan iguais, o personaxe será totalmente diferente.
 
XOGO: O DICTADO ILUSTRADO
Descarga a versión en PDF desta plantilla de LUCY e TOM. A continuación, alguén ten que ler o texto a modo de dictado. O que tes que facer é debuxar os rasgos de ambos personaxes mentres se vai dictando o texto.

Lucy non é unha muller como as que coñecemos. É, sen dúbida, unha muller especial. Entre outras cousas, porque viviu hai algo mais de tres millóns de anos. É unha muller primitiva.

Por ese motivo, o seu cerebro é pequeno. Ten unhas cellas aló arriba, grandes, poderosas, sobresaíntes. En realidade parece que só ten unha, en lugar de dúas.

O seus ollos son tamén grandes, abertos, moi expresivos. É unha muller moi curiosa, e gústalle aprender de todo. Ademais, hai moitos perigos na súa vida, e debe estar atenta a todo, miralo todo con atención.

O seu nariz, como todos os da súa época, é ancho e robusto, sobre unha boca aberta, chea de dentes enormes. Amosa unha expresión de alegría, porque seguramente acaba de atopar ao macho que lle gusta.

Unhas orellas grandes e peludas sitúanse a ambos lados dunha cara tamén cuberta de pelo. O pelo cobre todo o seu rostro, dende arriba ata o queixelo.

Tom é un home de ciencia. Pasa os días metido no seu laboratorio, aínda que ás veces ten que saír, para facer expedicións paleontolóxicas. O seu traballo consiste en estudiar os restos fósiles dos humanos primitivos. E hoxe está traballando cos restos de Lucy.

Ten un cranio grande, porque é un homo sapiens. As súas cellas, delgadas e curtas, amosan sorpresa. Baixo elas, uns ollos grandes, abertos e moi expresivos, demostran que está disfrutando co seu traballo. Ten a vista cansa de tanta lectura e tanto ordenador, e por iso leva gafas. Son redondas e pequenas, moi discretas.

As gafas descansan sobre un nariz longo, fino e afiado. Se baixamos máis, observaremos unha boca bastante pequena, pechada, pero cun lixeiro sorriso. Arredor dela, un bigote discreto, e unha perilla moi coidadiña.

Tom é un pouco despistado, e moitas veces sae da casa sen peitearse. Hoxe o seu pelo curto e liso está moi alborotado. É un científico distraído, máis preocupado nos seus descubrimentos que no seu aspecto.

Tom está pensativo. A súa cabeza non para de pensar en como sería a vida de Lucy. Encataríalle tela coñecido.

 

O PERSONAXE PSICOLÓXICO

Crear o rostro dun personaxe non abonda. Hai que pensar no que está detrás, ou dentro: a personalidade.

Para iso, existe un método que xa o filósofo grego Aristóteles puxera de moda: a creación de parellas de personaxes. Seres que se complementan, porque son diferentes, porque se aportan cousas, porque teñen diferentes características, ...

Moitos personaxes populares de BD son así: Astérix e obélix, Mortadelo e Filemón, Tintín e Milú, ...

 

PRACTICA

  • Únete a un amigo ou amiga, e facede parella de debuxante e guionista. Entre os dous deseñade física e psicoloxicamente a unha parella de personaxes complementarios. Escribide primeiro as súas características, e despois debuxádeos. poñédelles nome, creádelles unha profesión, un lugar de traballo, ...unha vida.
  • Aproveita unha visita que fagas a unha cafetería, ou a un museo, ou unha viaxe en tren ou avión, ou en autobús, ou mentres estás na praia, ou nun parque, ou nunha praza, ... Observa o que ves. Deixa que a xente pase, que che dean información de rostros, de aparentes personalidades. E cando o teñas claro, lánzate a CAZAR personaxes diferentes. Debúxaos, esaxéraos, desfruta creando novos seres a partires de xente real.