![]() |
|||||||||||||
![]() |
|||||||||||||
Unha cousa é ler banda deseñada e outra ben distinta é coñecer como se fixo, cantas decisións se tiveron que tomar, cantas noites sen durmir, e cantas volta tivo que dar a cabeza para chegar a "parir" a criatura. Esa outra parte, a do proceso de creación, pode ser a máis interesante. Como interesante é coñecer aos nosos autores, e saber que pasos seguen para comezar un guión, para deseñar as súas páxinas, para decidir o tipo de viñetas, e moitísimas cousas máis. Aquí podes pasear polos estudos de varios autores, e descubrir de primeira man á persoa que está detrás da obra. Ponte cómodo/a e desfruta nos nosos autores: |
|
||||||||||||
MANEL CRÁNEO |
|
||||||||||||
![]() |
|||||||||||||
Cando
descubriches que querías ser debuxante?
Supoño que moi pronto,
de neno, pero o veía como algo inalcanzable, e agora que o conseguín
non estou seguro de si debería terme empeñado É preciso estudar Belas Artes ou un ciclo de Ilustración para adicarse a esta profesión? En absoluto, algúns
dos mellores ilustradores, debuxantes ou autores de cómic son autodidáctas
e veñen doutras disciplinas. Que papel tivo para ti a escola ou os mestres na túa vocación artística? (Sé sinceiro, he, he) Tiven mestres que nunha
clase me dixeron todo e outros que en varios cursos non me contaron nada.
Hai un problema nas ensinanzas artísticas públicas, polo
xeral o profesorado é xente que saca unha oposición pero
non sempre exercen a profesión artística có que existe
certa distancia entre as escolas e a vida real que dificulta moito que
os alumnos teñan un concepto claro do que logo se atoparán
no día a día. Cando comezas a crear unha obra, de onde nacen normalmente os teus guións? As veces nunha frase, nunha
imaxe que vexo nalgures e iso evócame algo que vai medrando e medrando.
Moitas veces é tan só un concepto ou incluso un simple boceto
feito espontáneamente nun caderno e que nada máis nacer
me conta algo. Como planificas unha obra en banda deseñada? Podes contar un pouco o teu particular proceso creativo (bocexos, guión, storyboard, organización das páxinas, )? A verdade é que non
sigo un sistema dogmático. Cada historia que fago sigue un proceso
diferente, é como si fosen as historias as que me van facendo a
mín. Algunhas nacen directamente desde o storyboard, outras son
textos literarios que logo vou secuenciando en transcribindo a imaxes.
As veces un pouco das dúas cousas. Cal é a túa técnica preferida para realizar unha obra? (Infografía, lapis, pastel, acuarela, ?) Debuxo con papis e papel, tinta, esa parte nunca a sustitúop por infografía pero no proceso de cor si que levo tempo estancado na técnica dixital. Aínda así o traballo con photoshop é rápido e cómodo pero non podo considerar que sexa o que máis me apasiona, gustaría de faer algo coma hai anos, con técnicas tradicionais, sempre fun moi de gouche e acuarelas e de seguro que antes pou despois farei algo analóxico a nivel de cor. É certo que as elipses narrativas son moi importantes na banda deseñada? Tanto como que o son todo,
é a base do invento ao meu parecer e ademáis é o
vínculo directo que une cinema e cómic. A elipse e o seu
bo uso é o que diferenza a un bo contador de historias. Algunha vez recorres a persoas reais para crear personaxes? Abofé que sí,
pero non caricaturizo rostros nin corpos, o que fago máis que retratar
personas é retratar personalidades xa que estou máis motivado
e interesado polas conductas humanas e a socioloxías que polos
seus rostros. Así que logo si que busco rasgos identificativos
para esas personalidades pero que non se corresponden nunca có
rostro das personas que retratei. Gústache experimentar
cando fas banda deseñada? Que lle dirías á rapazada que desexa dedicarse á creación gráfica, a ilustración, ou á banda deseñada? Hai uns anos que se animasen,
agora que procuren outro oficio e teñan isto como segunda profesión.
Creo que vivimos un momento de auxe e groria con moi bos autores e escasean
as novas xeraciçóns de lectores. Estou agora mesmo máis
pola labor de animar a lñer que a de animar a ser autor a ninguén,
aínda que cando me veñen autores novos son dos que lles
axuda na maior medida que podo e gusto de impulsar o seu traballo, de
aí que teña a miña propia editorial de BD. Pero as
cousas como son, o que se necesita agora son máis lectores, non
máis autores. Moitísimas grazas, mestre. Mestre xa me gustaría
ser, síntome máis alumno que outra cousa, hahaha!! |
|||||||||||||
XOSÉ TOMÁS |
|
||||||||||||
Cando
descubriches que querías ser debuxante?
Eu era debuxante dende que nacín, porque para min era unha necesidade expresarme coas imaxes. E penso que todos os nenos son máis ou menos debuxantes, porque todos traemos esa capacidade incorporada de nacemento. Que se estimule depende dos coles, das familias, dos contextos, ... Despois, andando o tempo, decidín adicarme profesionalmente a isto, porque pensei que non podía crear e crear para que que todo quedase nun "armario". Era unha necesidade comunicativa moi, moi forte. É preciso estudar Belas Artes ou un ciclo de Ilustración para adicarse a esta profesión? Eu creo que hai que formarse, hai que ler, estudar, Pero non necesariamente esas titulacións. Podes chegar (e máis hoxe en día, coa de medios que temos) ao coñecemento sen pasar polos sistemas regrados. Miguelanxo Prado, por exemplo, un dos mellores debuxantes e guionistas que temos, non rematou a súa titulación universitaria. Algúns dos profesionais da ilustración de Galicia son médicos de formación, profesores de inglés (eu mesmo, ou Primitivo Marcos), ... Hai que coñecer, e eu penso que non abonda con ter a man solta para debuxar. É preciso coñecer o mundo, estar informado, ser curioso, saber de cine, de música, de literatura, porque de todo iso sacarás historias, técnicas, etc. Que papel tivo para ti a escola ou os mestres na túa vocación artística? (Sé sinceiro, he, he) Eu teño moi localizado a un mestre por riba de todos en canto á estimulación artística dos nenos. Chamábase Jorge Saavedra, era mestre en Betanzos, e significaba para nós unha arroutada de creatividade constante. Sempre era unha sorpresa, manexaba todo tipo de materiais e recursos na aula de debuxo e de Pretecnoloxía (daquelas chamábase así), ou na Historia, que tamén nos daba. Sobresaía sobre os demais, que en xeral non transmitían chispa creativa. El era especial, e tíñanos seducidos, embobados, e conseguía sacar a flote o mellor de nós, dábamos ocasións e valoraba o que faciamos, estivese mellor ou peor, porque era o resultado da nosa paixón creativa. Antes de que falecese, fun con el ás súas clases, a falarlles dos nenos, e a poñelo en valro diante deles, para que valorasen o que un bo mestre pode facer coas personiñas que están a formarse. Cando comezas a crear unha obra, de onde nacen normalmente os teus guións? Puf, de mil lugares e momentos. Ás veces unha simple imaxe suxire toda unha historia, ou o arranque dunha historia. Outras veces é unha conversa que escoitas nun restaurante. outras veces vén dunha experiencia (boa ou mala) que ti mesmo vives. Como me dixo Xaquín Marín cando empezaba, "o único consello que me atrevo a darche é que abras ben os ollos". Aí está a clave. E, por suposto, ler, ler moito. Como planificas unha obra en banda deseñada? Podes contar un pouco o teu particular proceso creativo (bocexos, guión, storyboard, organización das páxinas, )? Normalmente adico moito tempo a escribir ideas nunha libreta. A anotar, a facer entrevistas, a copiar frases impactantes, citas, letras de cancións, que teñen que ver coa historia que vou desenvolver. Despois comezo a pensar en páxinas. Cantas necesito? Como vou meter aí a historia? Terei que facer moitas elipses, seguro, saltos no tempo, flashbacks, ... E cando teño isto máis ou menos claro, entón comezo a precisar aínda máis: páxina a páxina. E estruturo as viñetas, penso en páxinas. Pero mentres tanto tanto hai que ir desenvolvendo o guión, creando os diálogos, os fragmentos narrativos para os cartuchos (se os hai), os silencios (aos que lles dou moitísima importancia). Hai que crear os personaxes, e para iso hai que facer probas, deseñalos en atitudes diferentes, para velos na súa totalidade. O certo é que lle adico moitísimo máis tempo e enerxía a deseñalo todo e programar todo que a debuxar e realizalo. Cal é a túa técnica preferida para realizar unha obra? (Infografía, lapis, pastel, acuarela, ?) Teño feito un pouco de todo. Ultimamente utilizo moito as técnicas mixtas: sempre comezo a lapis, cos bosquexos. Matizo moito o debuxo co lapis, co maior detalle posible, e despois comezo coa infografía: texturas, cor, brillos, sombras, etc. Sempre procuro que o resultado final sexa o menos frío posible, que teña un toque "manual", "artesanal". De todas maneiras, a técnica cambia segundo o produto. Ás veces fago todo o contrario (liña simple, cores planas) para obras máis dinámicas, quizais con humor, nas que é preciso acadar frescura e chispa na lectura visual. É certo que as elipses narrativas son moi importantes na banda deseñada? Fundamentais. A elipse serve para axilizar a historia e poder contar moito nun espazo limitado. Pero tamén serve para ocultar información importante nun determinado momento. Ou para crear certo ton poético: unha vez tiven que ocultar un fusilamento (histórico, real) cunha elipse, para non amosar a crudeza e vestilo todo de poesía e estética. Algunha vez recorres a persoas reais para crear personaxes? Si, moitísimo. De onde mellor que da vida mesma para coller modelos e patróns de persoas? Eu, nas cafeterías, nos trens, e en calquera sitio público, estou sempre observando, e tratanto (sen querer, involuntariamente) de adiviñar como son as persoas. E miro os rasgos, os xestos, as súas atitudes, e vou quedándome con "tipos" de personaxes. É un exercicio interesantísimo, porque descobres moitos matices, e así ao final consegues crear personaxes ricos de rasgos, cun toque de realismo bastante crible. Que lle dirías á rapazada que desexa dedicarse á creación gráfica, a ilustración, ou á banda deseñada? Dende o punto de vista persoal, diríalles (e dígolles a moitos coñecidos) que nunca o deixen, porque nelo vai parte da túa felicidade e realización persoal. O que ocorre é que, coa actual situaciónd e crise, pode ser importante ter algún outro traballo que che dea estabilidade económica. Sei de casos de ilustradores de gran tealento que sofren porque as súas obras non lles dan abondo para soster ás súas familias, e iso é moi doloroso. A ilustración é unha profesión dura, esixente, e sacrificada, pero que pode combinarse con outro labor profesional. A tranquilidade económica dáche tamén certa paz para poder crear libremente, sen tantas presións. Moitísimas grazas. |
|||||||||||||
|
|
||||||||||||
![]() |
|||||||||||||
Cando
descubriches que querías ser debuxante?
É certo o que din de que en cada familia hai alguén que debuxa ben, na miña era a miña irmá, no meu caso o debuxo sempre foi un medio relacionado con contar historias que era o que máis me gustaba. Así que digamos que a vocación ven de lonxe. É preciso estudar Belas Artes ou un ciclo de Ilustración para adicarse a esta profesión? Unha das cousas que me encanta deste oficio é a sensación de que aínda non deixei de aprender, digamos que agora hai máis e mellores camiños para aprender o oficio así que supoño que depende de cada un, o importante é non parar. Que papel tivo para ti a escola ou os mestres na túa vocación artística? (Sé sinceiro, he, he) Moi importante, tiven a sorte de ter unha profesora de Francés e un de Galego que aceptaron e potenciaron a miña vocación. Aprendín a importancia que ten un bo mestre, estareilles eternamente agradecido. Cando comezas a crear unha obra, de onde nacen normalmente os teus guións? Parto dos protagonistas
e do que será o tono da historia, a partir de aí tento aplicar
sentidiño e chegar a ese punto no que a historia prácticamente
sae por si soa. Unha vez que teño
a idea paso a facer moitas versións do storyboard tentando dar
co ritmo e a narración adecuados, é o que máis tempo
e enerxía lle adico porque funciona como base de todo o que virá
despois e definirá o valor da obra; debuxar é doado, se
che sae mal un brazo podes repetilo ou mesmo deixalo. Cal é a túa técnica preferida para realizar unha obra? (Infografía, lapis, pastel, acuarela, ?) Traballo case todo en dixital, por tempo e comodidade; o único que sigo necesitando facer en papel é o lápiz, logo escaneo e no ordenador podo facer prácticamente calquera técnica. É certo que as elipses narrativas son moi importantes na banda deseñada? Digamos que son os elementos que artellan a banda deseñada como unha linguaxe única, o que une unha serie de imaxes formando unha historia. É algo que precisa da complicidade do lector que a cambio recibe algo que me segue a parecer maxia pura. Algunha vez recorres a persoas reais para crear personaxes? Sempre acaba saíndo unha especie de versión da túa realidade, poder ser inquedanzas, anécdotas ou mesmo persoas reais. Gústache experimentar cando fas banda deseñada? Por suposto, e está relacionado co da apredizaxe que falabamos antes, é algo totalmente recomendable para evitar a repetición, mellorar e avanzar. Que lle dirías á rapazada que desexa dedicarse á creación gráfica, a ilustración, ou á banda deseñada? Moitas cousas, que aprendan de calquer autor que lles guste, que investiguen a historia do oficio, que atopen un bo mestre, que aprendan doutras artes, que lean, que o pasen ben debuxando e que teñan sorte. Moitísimas grazas, mestre.
|